Το τελευταίο μας καταφύγιο η Κυπριακή Δημοκρατία
του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Όταν είδα την ουρά που σχημάτισαν μπροστά στη συντεχνία εκείνοι που υπέβαλαν αίτηση για να εργαστούν στον νότο, θυμήθηκα τα λόγια που μου είπε πριν χρόνια ένας Ελληνοκύπριος. Είχε πληγεί σημαντικά από την οικονομική κρίση. Και έκανε έκκληση στον Ερντογάν: «Σώσε και εμάς»! Ο Ερντογάν είχε σώσει εμάς δηλαδή και ήθελε να σώσει και εκείνους. Τότε υπήρχε ένας παράξενος θαυμασμός για τον Ερντογάν στον νότο. Μας θεωρούσαν τυχερούς. Επειδή επικεφαλής μας υπήρχε ένας ισχυρός κραταιός όπως ο Ερντογάν. Γι’ αυτό δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Είχαν αναπτερωθεί και οι ελπίδες τους για τη λύση. Μόνο ο Ερντογάν θα μπορούσε να έβρισκε τη λύση. Γι’ αυτό τον λόγο έπρεπε να περνούμε καλά μαζί του. Έπρεπε να του κάνουμε φιλοφρονήσεις και να μην τον κατηγορούμε ως κατακτητή. Ήταν οι καιροί που οι φωνές για κατοχή είχαν καταπνιγεί στον νότο και έβγαιναν πιο αδύναμες. Μάλιστα, οι οπαδοί της λύσης και της ειρήνης είχαν σταματήσει να το ψιθυρίζουν αυτό. Κατά την άποψή τους, έπρεπε να σταματήσουμε να κάνουμε ενέργειες οι οποίες θα θύμωναν τον Ερντογάν και θα έπλητταν τις προσπάθειες λύσης. Ειδικά οι δικοινοτικές εκδηλώσεις ειρήνης διεξάγονταν σε αυτό το κλίμα. Εκείνες τις μέρες είπα το εξής σε έναν Ελληνοκύπριο πολιτικό κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας μας: «Μου φαίνεται ότι μόνο σε εμάς έμεινε ο αγώνας κατά του κατακτητή της πατρίδας μας. Αφού εσείς σταματήσατε, σε εμάς έμεινε να υπερασπιστούμε και εσάς!»
Αυτά θυμήθηκα κοιτάζοντας την ουρά για εργασία στον νότο μπροστά στη συντεχνία. Πού ήμασταν και πού φτάσαμε έτσι δεν είναι; Από ποιες μέρες σε ποιες μέρες ήρθαμε. Πού είναι τώρα ο Ελληνοκύπριος αδελφός μας που είπε εκείνα τα λόγια; Ο Ερντογάν είχε σώσει εμάς και ας σώσει και εκείνους, λέει! Δεν χρειάζεται πολύς κόπος για να δει κανείς πώς μας έσωσε αδελφέ. Έλα σε αυτή την πλευρά. Παρακολούθησε και εσύ τον τελευταίο χορό μας σε αυτό το καράβι που έπιασε πάτο. Μετά από αυτό τον χορό υπάρχει κηδεία. Ο νεκροθάφτης είναι ο Ερντογάν!
Όλα αυτά μου θυμίζουν και λίγο τις τελευταίες μου μέρες στη Μόσχα. Είχε καταρρεύσει το Τείχος του Βερολίνου και ενώθηκαν οι δύο Γερμανίες. Στο εξώφυλλο όλων των γνωστών περιοδικών του κόσμου υπήρχε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού συστήματος όλοι οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας λεηλατούνταν από πρώην κομουνιστές γραφειοκράτες. Όλοι είχαν φτωχύνει μέσα σε μια στιγμή. Τα ράφια των υπεραγορών ήταν άδεια από τις ελλείψεις. Πιο πολύ ξέρετε τι με άγγιξε; Η εξαθλίωση των σοβιετικών βετεράνων πολέμου που τα στήθη τους ήταν γεμάτα με παράσημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ποιος έτρεξε για βοήθειά τους; Οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί τους οποίους καταδίωξαν μέχρι το Βερολίνο το 1945. Τους έστειλαν πακέτα βοήθειας από τη Γερμανία. Βοήθεια σε τρόφιμα! Ένας βετεράνος πολέμου που άνοιξε αυτό το πακέτο έκλαιγε από την τηλεόραση.
Ποια η σχέση μαζί μας; Μόνο ένα πράγμα. Η ήττα των νικητών από τους νικημένους! Η τουρκική πλευρά χτύπησε, έσπασε και πήρε το 1974. Πρώτα έπεσε με όλο της το βάρος πάνω σε μια μικρή κοινότητα που επλήγη από το εσωτερικό της. Και ύστερα αυτή τη μέρα του μεγάλου εγκλήματος τη γιόρτασε κάθε χρόνο ως γιορτή. Κοιτάξτε τώρα τα χάλια στα οποία ήρθαμε. Τα χάλια στα οποία ήρθαν εκείνοι που νόμισαν ότι νίκησαν. Να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν κατέρρευσε η κοινότητα που βρίσκεται απέναντί μας. Και σε αυτές τις δύσκολες μέρες μας μπορεί να μας φροντίζει. Ποιος θα το έλεγε ότι θα ερχόταν σε αυτή την κατάσταση μια μέρα μια κοινότητα που πήρε με τη βία των όπλων το μισό νησί. Καλά που τουλάχιστον οι Ελληνοκύπριοι δεν έπεσαν σε εκείνη την παγίδα που υπήρχε στο σχέδιο Ανάν και δεν διέλυσαν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Τέλος πάντων, εμείς πάλι ας κοιτάξουμε το ζήτημα από την καλή του πλευρά. Αυτό θα ωφελήσει στο να σμίξουν πιο πολύ οι εργαζόμενοι των δύο κοινοτήτων. Θα ενισχύσει την επιθυμία συμβίωσης. Τώρα όλοι καταλαβαίνουν καλύτερα την αξία της λύσης και της συμβίωσης. Αυτό που μας ενώνει ουσιαστικά είναι η γεωγραφία και όχι η θρησκεία, η γλώσσα και η φυλή. Αφήστε την ιστορία. Κοιτάξτε τη γεωγραφία. Μην ψάχνετε σωτήρα. Μόνο εμείς θα σώσουμε τον εαυτό μας, αν θα μας σώσει κάποιος.
Αυτές οι μέρες πρέπει να αποτελέσουν μάθημα για όλους μας. Εσείς νομίσατε την Τουρκία σωτήρα. Αλλά κάνατε λάθος. Δεν έχουμε άλλο καταφύγιο εκτός από τη δική μας δημοκρατία. Το τελευταίο μας καταφύγιο δεν είναι η Τουρκία. Είναι η δημοκρατία μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία. Αφήστε εκείνους που τώρα συμμετέχουν στις εκλογές για να καθίσουν στους θώκους της βουλής του κράτους φάντασμα στον βορρά. Κοιτάξτε την Κυπριακή Δημοκρατία.
