Εν αχρηστία κυβερνώντες
του Αντώνη Κ. Σιβιτανίδη
Το μένος των δηλώσεων Προεδρικού και ΔΗ.ΣΥ., και οι χαρακτηρισμοί με τους οποίους στολίζουν όποιους, εν αντιθέσει με αυτούς, ζητούν την διαφάνεια, δύο πράγματα δείχνει. Ότι έχουν την φωλιά τους χεσμένη, και ότι τελούν υπό κρίση πανικού.
Στην προσπάθεια τους να πείσουν, ότι την αποκλειστικότητα της διερεύνησης των φακέλων των πολιτογραφήσεων έχει η Διερευνητική Επιτροπή, και όχι ο καθ’ ύλην, εκ του Συντάγματος αρμόδιος, Γεν. Ελεγκτής, μας έχουν φλομώσει στα ψέματα:
Να προσφύγει ο Γενικός Ελεγκτής στο Ανώτατο.
Δεν μπορεί να προσφύγει στο Ανώτατο, γιατί ο Γεν. Εισαγγελέας δεν έδωσε γνωμάτευση, που να του αρνείται πρόσβαση στους φακέλους, ή ότι δεν είναι αρμοδιότητά του η διερεύνηση των φακέλων, έτσι ώστε να υπάρχει αγώγιμο δικαίωμα. Απλός επικαλούνται ότι «οι φάκελοι είναι στην Διερευνητική Επιτροπή».
Αλλά, αφού είναι τόσο σίγουροι ότι το Ανώτατο θα αποφασίσει υπέρ τους, γιατί δεν προσφεύγουν αυτοί, για ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων;
Υπάρχει Διερευνητική Επιτροπή, δεν μπορεί να ελέγξει ο Γεν. Ελεγκτής.
Το δικαίωμα του Γεν. Ελεγκτή είναι κατοχυρωμένο από το σύνταγμα. Της Διερευνητικής, είναι όροι εντολής από μια διακυβέρνηση η οποία έχει αναγάγει την διαφθορά σε επιστήμη. Εξού και η πλήρης συσκότιση στις διεργασίες της πίσω από κλειστές πόρτες, και η απαγόρευση της δημοσιοποίησης του πορίσματος.
Επί του πρακτέου, όχι μόνο δεν υπάρχει πρόβλημα διεξαγωγής δύο ταυτόχρονων ερευνών αλλά υπάρχει και προηγούμενο με τη διεξαγωγή παράλληλης έρευνας, επί σημερινής διακυβέρνησης: Η περίπτωση του Συνεργατισμού.
Μπορεί να διαρρεύσουν πληροφορίες που θα επηρεάσουν ποινικές έρευνες.
Στην περίπτωση του Μαρί, ο νυν ΠτΔ ξέσχιζε τα ιμάτιά του, ζητούσε διαφάνεια και δημοσίευση του πορίσματος. «Ο περί Ερευνητικών Επιτροπών (Τροποποιητικός) Νόμος του 2011», με πρωτοβουλίες του ΔΗ.ΣΥ., προβλέπει δημοσίευση των πορισμάτων, ανεξαρτήτως ποινικών ερευνών, με μόνη εξαίρεση ότι αφορά την Εθνική Ασφάλεια. Επίσης προβλέπει, παράδοση όλου του πορίσματος, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που αφορούν την εθνική ασφάλεια, στον Πρόεδρο της Βουλής. Πράγμα το οποίο, αρνείται να πράξει σήμερα ο Γενικός Εισαγγελέας.
Το ενδεχόμενο όμως, να προκύπτουν ποινικά αδικήματα που έχουν διαπραχθεί με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, δημιουργεί τεράστιο θεσμικό, ηθικό και πολιτικό ζήτημα, καθώς στη λήψη των αποφάσεων συμμετείχαν, ως Υπουργοί τότε, ο Γ. Εισαγγελέας και ο Βοηθός Γ. Εισαγγελέας.
Λανθασμένα συνδέεται ο προϋπολογισμός του κράτους με τον Γενικό Ελεγκτή.
Σε ομόφωνη απόφασή της, η Βουλή, το 2013, στον «Ο Περί της Καταθέσεως Στοιχείων και Πληροφοριών στο Γενικό Ελεγκτή της Δημοκρατίας και στη Βουλή των Αντιπροσώπων Νόμος του 2002» με την προσθήκη του άρθρου 4 Α , συσχέτισε την έγκριση του προϋπολογισμού με τη συμμόρφωση των υπουργείων, στις συστάσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας.
Η εμμονή των κυβερνόντων, να αρνούνται πρόσβαση στους φακέλους των πολιτογραφήσεων στον Γεν. Ελεγκτή, οδηγά στο συμπέρασμα ότι θέλουν να προστατεύσουν εμπλεκόμενα άτομα. Φαίνεται ότι τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, είναι μεγαλύτερα και σημαντικότερα από τις συντάξεις, τα επιδόματα, και τα άλλα τόσα σημαντικά που θα μπουν στον πάγο, χωρίς εγκεκριμένο προϋπολογισμό.
Η εκλογή Αναστασιάδη στον προεδρικό θώκο, δεν του δίνει το δικαίωμα να κυβερνά, χωρίς να δίνει αναφορά και χωρίς να ελέγχεται. Ούτε του δίνει δικαίωμα να αποκεφαλίζει όποιον, βάση του συντάγματος, ασκεί έλεγχο.
Αναστασιάδης και ΔΗ.ΣΥ., προσεταιρίζονται νοοτροπίες που παραπέμπουν σε απολυταρχικά, καθεστώτα όπου «Αποφασίζουμε και Διατάζουμε». Αλίμονο σε όποιον έχει αντίθετη άποψη και την εκφράζει δημόσια. Όπως τόσο λαλίστατα, κρυστάλλινα και τεκμηριωμένα την εκφράζει ο κύριος Οδυσσέας Μιχαηλίδης.
«Αποφασίζουμε και Διατάζουμε» την εξολόθρευσή του, θεσμική, πολιτική ή οποίαν άλλη. Οι εν αχρηστία κυβερνόντες καλά κάνουν να αναθεωρήσουν την στάση τους.
