Crans Mοntana: Επαναλαμβάνοντας το ίδιο πείραμα

Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, τις 15 Ιουλίου του 1977, (ξέρω κάποιοι φκάλουν σπιρούθικα ακόμα τζιε να ακούουν το όνομάν του), αποκήρυξε της συνομιλίες και την Διπεριφερειακή Ομοσπονδία είπε: « ..αφού η Τουρκία δεν μετακινείται από τις θέσεις της γιατί συνομιλούμε; Για να μετακινηθούμε εμείς στις θέσεις τις Τουρκίας;»

Δυστυχώς μας άφησε ορφανούς πολύ νωρίς και επάνω την ποιο κρίσιμη καμπή του Κυπριακού. Κρίσιμη γιατί η τελευταία του ομιλία ήταν η προκήρυξη αλλαγής στρατηγικής στο Κυπριακό. Γιατί είχε καταλάβει ότι με τις συνομιλίες , μέσα στο πλαίσιο και με τον τρόπο που διεξάγονταν, δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε λύση που να μας δικαιώνει. Δεν πρόλαβε να βάλει το νερό στο αυλάκι και έκτοτε πελαγοδρομούμε.

Για να προλάβω παρερμηνείες, ναι το Κυπριακό θα λυθεί με συνομιλίες, δεν θεωρώ ότι ο πόλεμος είναι η λύση. Από την άλλη, θεωρώ ότι έστω και μικρή, η Εθνική Φρουρά αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα. Δεν υπάρχει κράτος χωρίς στρατό και δεν υπάρχει στρατός χωρίς κράτος. Η μικρότητα της Εθνικής Φρουράς, από μόνη της, δεν εισακούει αδυναμία να αντέξουμε σε ένα πόλεμο με την Τουρκία. Το ανέλισσε πολύ περιστατικά, ο καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων, Κώστας Γρίβας, στα πλαίσια της Β’ Διασκεπτικής για το Κυπριακό. Το μέγεθος και η τοπογραφία της Κύπρου, επιτρέπουν με τους σωστούς εξοπλισμούς, όχι μόνο να κάνουμε αμυντικό αγώνα αλλά και επιθετικό. Και μάλιστα με χαμηλό κόστος αγοράς, και πληθώρα προμηθευτών.

Ο Μακάριος λοιπόν, όταν προκήρυξε τον μακροχρόνιο, δεν εννοούσε μακροχρόνιες συνομιλίες και παραχωρήσεις. Εννοούσε την διεθνοποίηση του Κυπριακού. Έναν μακροχρόνιο αγώνα ενημέρωσης και διαφώτισης στο διεθνές πεδίο για τα εγκλήματα της Τουρκίας στην Κύπρο. Την πρόκληση πολιτικού και οικονομικού κόστους στην Τουρκία.

Μακροχρόνιο, γιατί γνώριζε ότι το επιχείρημα ήταν δύσκολο και επίπονο και ότι θα χρειάζονταν πολλές θυσίες για να τα βάλεις με τα συμφέροντα των μεγάλων που πατρόναραν την Τουρκία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γονατίσεις την Τουρκία. Μόνο μέσα από ένα μακρύ οικονομικό και πολιτικό αποκλεισμό θα την γονατίσουμε εκ των έσω. Προκαλώντας τόσο μεγάλο κόστος, ώστε οι εθνικοί πόθοι να πνιγούν κάτω από την εθνική οικονομική εξαθλίωση και απομόνωση.

Αυτό το παιγνίδι μας το αντέστρεψαν οι Τούρκοι. Ο δικός τους μακροχρόνιος (από το 1956) ήταν ένα ψυχολογικό παιγνίδι άλωσης των διαπραγματευτικών μας ικανοτήτων και αντιστάσεων. Ένα παιγνίδι καταναγκασμού στο οποίο ο δυνατός επιβάλει το δίκαιό του δια πυρός και σιδήρου, αλλά και δια εξαγοράς συνειδήσεων. Τα κακά νέα για την Τουρκία και για όσους ασπάζονται αυτή την θεωρία είναι ότι δεν είναι έτσι ακριβός τα πράγματα. Αν ήταν δεν θα έκαναν τόση υπομονή να τους υπογράψουμε την λύση. Θα προσάρτηζαν τα κατεχόμενα από καιρό και στην συνέχεα θα προχωρούσαν και για την υπόλοιπη Κύπρο. Τι τους σταματά; Αφού όπου φτωχός και η μοίρα του.

Όσο τουρκόφιλοι και εάν είναι οι Έμποροι των Εθνών, είτε αυτοί βρίσκονται στον ΟΗΕ, ή στην ΕΕ, ή στα διάφορα ΜΚΟ που εξαγοράζουν ψήφους και συνειδήσεις, δεν μπορούν να μας καβαλικέψουν εάν δεν γονατίσουμε.

Ποτέ δεν είναι αργά. Επιβάλλεται άμεση αλλαγή στρατηγικής στο Κυπριακό. Μίας διεκδικητικής στρατηγικής που θα διεκδικεί τα δίκαια και τα ποθητά του Κυπριακού λαού. Και τώρα που οι διεθνείς συγκυρίες είναι ενάντια στην Τουρκία του Ερτογάν είναι καιρός να δράσουμε. Τώρα που με το φυσικό αέριο η πλάστιγγα αρχίζει να γέρνει με το μέρος μας. Τώρα που τα συμφέροντα του Ισραήλ , Αιγύπτου και όχι μόνο, συμπίπτουν με τα δικά μας. Τώρα που το Κουρδικό κράτος δεν φαντάζει σαν όνειρο απατηλό αλλά σαν μία φυσιολογική εξέλιξη.

Υ.Γ.

« Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα.» Άλβερτ Άινσταϊν.

Πλήρης αποτυχία στο Cras Montana. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο, αφού εν τι σοφία μας, επιμένουμε να επαναλαμβάνομαι το ίδιο πείραμα εδώ και 60 χρόνια.

Ο Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης σπούδασε στης Η.Π.Α, Ξενοδοχειακές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε Διοίκηση Ξενοδοχείων και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων καθώς και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αποφοίτησε απο το F.I.U το 1993 με πτυχία, A.A, B.Sc. και M.Sc. Είναι διευθυντής ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, ασχολείται με τα κοινά και αρθρογραφεί στις τοπικές και παγκύπριες εφημερίδες σε συστηματική βάση. Είναι μέλος της Γραμματείας και ο Εκπρόσωπος Τύπου της Επαρχιακής Επιτροπής ΔΗ.ΚΟ. Πάφου.