Ερντογάν και Ακιντζί έψαχναν για λάφυρο στην Ελβετία
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέβαλε στο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας μία ειλικρινή προσπάθεια ώστε να συμφωνηθούν τα κριτήρια στην εδαφική πτυχή του Κυπριακού. Διακινδύνευσε και μία καταλυτική ήττα για τον ίδιο, διότι αποδεχόταν κριτήρια που δεν συνέφεραν στην ελληνική πλευρά, επειδή πίστευε και πιστεύει ότι η λύση του προβλήματος άργησε πολύ.
Βεβαίως, το τέλος του δράματος άργησε πολύ και την ευθύνη φέρει αποκλειστικά η Τουρκία, αν και η κατά καιρούς κυπριακή πολιτική ηγεσία, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα, έκανε πολύ πικρές υποχωρήσεις προς όφελος της κατοχικής δύναμης.
Όμως, όπως τονίσαμε πολλές φορές, είναι άλλο η καθαρή λύση που θα αντέξει στον χρόνο, και άλλο η «όποια λύση», η οποία θα οδηγήσει σε περιπέτειες, αφού η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, και όποιου άλλου Τούρκου ηγέτη, δεν πρόκειται να μας αφήσει να ησυχάσουμε. Αυτή, που είναι και η πιο σημαντική λεπτομέρεια, δεν λαμβάνεται ποτέ υπ’ όψιν από τους υποστηρικτές της «όποιας λύσης», οι ηγέτες των οποίων πρώτοι νομιμοποίησαν τον ισλαμοεθνικιστή ηγέτη της Τουρκίας, υποβάλλοντας τα σέβη τους, και μάλιστα στην αυλή του. Και στη συνέχεια νομιμοποίησαν και τον εκλεκτό του στην κατεχόμενη Λευκωσία, τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος σύμφωνα με την εφημερίδα «Πολίτης» τίναξε τις προσπάθειες για συμφωνία στον αέρα.
Βεβαίως ο διευθυντής της καλής εφημερίδας είδε τον «εχθρό» στην Αθήνα και όχι στην Άγκυρα, αλλά αυτή είναι μία άλλη συζήτηση, Διονύση. Η επίθεση εναντίον του Νίκου Αναστασιάδη και του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας είναι εντόνως προβληματική και δεν εξυπηρετεί την εθνική υπόθεση της Κύπρου. Η αποτυχία στην Ελβετία έχει ΜΟΝΟ έναν υπεύθυνο. Τον Ταγίπ Ερντογάν, τον πιο επικίνδυνο ηγέτη της περιοχής μας, ο οποίος συνδυάζει τον άρρωστο εθνικισμό και τον κακό ισλαμισμό.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου, με τον οποίο διαφωνώ σε ό,τι αφορά τον στόχο της λύσης, έκανε το επιπλέον βήμα που χρειαζόταν, έκανε ό,τι είχε υποσχεθεί αλλά είχε απέναντί του τον κατοχικό ηγέτη, ο οποίος την έχει δει… συμπρόεδρος με ευθύνη του κ. Αναστασιάδη. Η αλαζονεία αυτού του τύπου έχει ξεπεράσει και τον Ραούφ Ντενκτάς στα χειρότερά του.
Διαβάζοντας το ρεπορτάζ του καλού συναδέλφου Γιώργου Κασκάνη, έμεινα με την εντύπωση ότι ο Κύπριος Πρόεδρος βρέθηκε ενώπιον ενός ψυχρού και άτεγκτου συνομιλητή, που ήρθε να του τα πάρει όλα, ξεχνώντας ότι ο κ. Αναστασιάδης ήταν αυτός που του άνοιξε τον δρόμο στο εξωτερικό. Έμεινα με την εντύπωση ότι είχε το βλέμμα ενός «ψυχρού εκτελεστή» της προσπάθειας επανένωσης της Κύπρου. Επειδή μερικοί θα νομίσουν ότι αφήνω τον κ. Αναστασιάδη στο απυρόβλητο, θα εξηγηθώ, για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις. Είμαι θυμωμένος μαζί του, διότι όταν βάλει κάτι στο μυαλό του, δεν αλλάζει με τίποτα. Είμαι θυμωμένος επειδή πίστεψε έναν άνθρωπο που φώναζε από μακριά πως είναι ψεύτικος. Είμαι θυμωμένος επειδή έχει συσσωρεύσει τέτοια εμπειρία με ηγέτες του κατεχόμενου βορρά, και δεν κατάλαβε μα τον Θεό γρυ για τον πραγματικό Ακιντζί…
Και αυτή η διαπίστωση δεν είναι η μοναδική. Διότι αν έπεσε εντελώς έξω στον συνοδοιπόρο για την ειρήνη, τι πρέπει να αλλάξει σε ό,τι αφορά την πολιτική του στο Κυπριακό; Πρέπει να αντιληφθεί επιτέλους ότι ο δρόμος που επέλεξε είναι αδιέξοδος για την Κύπρο. Και οδηγεί το νησί σε νέες περιπέτειες. Η λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι και φιλοτουρκική και πρωτίστως ρατσιστική και διχοτομική. Και, βεβαίως, δεν εγγυάται ότι ο εθνικιστής Ερντογάν δεν θα ελέγχει όλη την Κύπρο. Η λύση αυτή είναι σχεδιασμένη στα μέτρα της Τουρκίας και βασικά προσφέρει αυτό στην Τουρκία: Να έχει λόγο στις εσωτερικές υποθέσεις του νέου μορφώματος.
Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να αγνοείται ο άθλιος ρόλος που παίζει πάντα στις διαπραγματεύσεις η κατοχική δύναμη Τουρκία και αναζητούμε εχθρούς στην Αθήνα, επειδή ο υπουργός της των Εξωτερικών έθεσε με τον πλέον ορθό τρόπο το θέμα των εγγυήσεων.
Προσέξτε: Αντί να κατηγορείται η Τουρκία που επιμένει να απαιτεί να έχει επεμβατικά δικαιώματα, που ζητά να διατηρήσει κατοχικά στρατεύματα στο νησί, το οποίο απαιτεί να… εγγυηθεί, στρέφονται τα πυρά στον Νίκο Κοτζιά, ο οποίος με την κίνησή του ξεμπρόστιασε την Τουρκία και τον Ερντογάν και ανάγκασε τη Βρετανία και αυτή με τη σειρά της να ανακοινώσει ότι δεν επιθυμεί να παραμείνει εγγυήτρια δύναμη. Μα έχουμε τρελαθεί ομαδικά στο νησί;
Πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι που επιτίθενται στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και όχι στην κατοχική δύναμη; Θα μπορούσα άνετα να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη αντί της λέξης «ανόητοι». Διότι δεν είναι θέμα κρίσης πλέον. Αλλά διατεταγμένης υπηρεσίας. Όπως ο άλλος ο περίεργος ο Τάκης Χατζηδημητρίου, που έχει το κλάμα στην τσέπη, ο οποίος όταν ήταν στην σοσιαλιστική ΕΔΕΚ μόλυνε δύο γενιές με τον κακό εθνικισμό και τώρα την είδε… περιστέρι της ειρήνης.
Επιτέθηκε ο κύριος αυτός, μέσω της ιστοσελίδας του ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην ελληνική κυβέρνηση και χάιδεψε την Τουρκία. Διότι δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι ο Ερντογάν και ο Ακιντζί στόχευαν να πάρουν ως λάφυρο και το… εσώρουχο του Προέδρου Αναστασιάδη.
Ο Πρόεδρος της Κύπρου είδε διά γυμνού οφθαλμού τα αποτελέσματα των θέσεών του στο Κυπριακό. Η εμπιστοσύνη που έδωσε στον Ακιντζί ήταν λάθος. Ας το καταλάβει: Τον πρόδωσε ο κατοχικός ηγέτης και προσπάθησε να τον ρεζιλέψει… Ούτε να τον εμπιστευθεί ξανά μπορεί, ούτε να επιμένει σε θέσεις που στο τέλος δεν βοηθούν την Κύπρο και τον λαό της…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Σε αυτή την κρίσιμη φάση του Κυπριακού είναι πολύ σημαντικό να αποφύγουμε καβγάδες και χαρακτηρισμούς. Η κριτική επιτρέπεται βεβαίως, αλλά όχι τα κτυπήματα κάτω από τη μέση, όπως ας πούμε οι καταγγελίες σε διάφορες πρεσβείες, σε βάρος δημοσιογράφων που έχουν αντίθετη γνώμη. Σας τη χάρισα το 2004. Αυτή τη φορά ΟΧΙ. Οπότε σταματήστε τις ψεύτικες καταγγελίες εναντίον μου. Αυτά… Πηγή: Επέλεξε αδιέξοδο δρόμο ο Αναστασιάδης: Ερντογάν και Ακιντζί έψαχναν για λάφυρο στην Ελβετία http://mignatiou.com/2016/11/epelexe-adiexodo-dromo-o-anastasiadis-erntogan-ke-akintzi-epsachna-gia-lafiro-stin-elvetia/
