Ημέρα των Ευχαριστιών

Η Ημέρα των Ευχαριστιών ( Thanksgiving Day )

Ημέρα των Ευχαριστιών, είναι μία θαυμάσια αμερικανική εορτή, η οποία πηγάζει μέσα από την παράδοση των γηγενών αμερικανών ινδιάνων, στο τέλος του θέρους, να δίνουν ευχαριστίες στον Θεό για την σοδειά τους.

Όπως εορτάζεται σήμερα, ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1600, όταν οι ευρωπαίοι άποικοι τόσο της Μασαχουσέτης όσο και της Βιργινίας ενώθηκαν για να δώσουν τις ευχαριστίες για την επιβίωσή τους, για τη γονιμότητα των χωραφιών τους, καθώς και για την πίστη τους.

Η πιο ευρέως γνωστή Ημέρα των Ευχαριστιών είναι αυτή των Προσκυνητών (θρησκευτικοί μετανάστες από την Αγγλία) στο Πλίμουθ της Μασαχουσέτης, οι οποίοι γιόρτασαν για 3 ημέρες με την φυλή των ινδιάνων Γουαμπανώγκ, το 1621.

Λόγο της κακής συγκομιδής του προηγούμενου έτους, τον χειμώνα του 1620 οι μισοί από τους Προσκυνητές πέθαναν από την πείνα. Ευτυχώς για τους υπόλοιπους, μέλη της τοπικής φυλής των ινδιάνων Γουαμπανώγκ τους διδάσκουν πώς να καλλιεργούν καλαμπόκι, φασόλια και κολοκύθες να ψαρεύουν, και να συλλέγουν τα θαλασσινά. Έτσι κατάφεραν να επιβιώσουν.

Τον επόμενο χρόνο, 1961, οι Προσκυνητές κάλεσαν τους Γουαμπανώγκ για να γιορτάσουν μαζί, την καλή τους συγκομιδή και να τους ευχαριστήσουν για την πολύτιμη βοήθεια και γνώση που τους έδωσαν τον προηγούμενο χρόνο, η οποία τους έσωσε την ζωή.

Σε μεταγενέστερο χρόνο, η ημέρα των ευχαριστιών έχει καθιερωθεί να είναι η τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου. Εφέτος ηταν την Πέμπτη 24, Νοεμβρίου. Είναι μια μη θρησκευτική εορτή, η οποία εορτάζεται από την πλειονότητα των αμερικανών ανεξαρτήτως θρησκείας. Είναι μια μέρα, λίγο πολύ όπως τα δικά μας Χριστούγεννα, όπου οικογένεια και φίλοι μαζεύονται για ένα εορταστικό δείπνο, που παραδοσιακά είναι γαλοπούλα παραγεμιστή με σάλτσα κράνμπερη (μούρων), γλυκοπατάτες και γλυκιά κολοκυθόπιτα για επιδόρπιο. Του δείπνου προηγείται κοινή προσευχή στο τραπέζι, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι, βαστούν χεριές και λένε μαζί την προσευχή. Μετά ένας-ένας δίνει ευχαριστίες στον Κύριο, απαριθμώντας τις ευλογίες που του έχει χαρίσει.

Καλά είναι, μαζί με τα άλλα τόσα ξενόφερτα, καταναλωτικά , υλιστικά έθιμα που υιοθετούμε, μέσα-μέσα να αγκαλιάζουμε και κάποια ποιο πνευματικά και ανθρώπινα.

«Σε ευχαριστώ Κύριε, που έχεις καλά τα παιδιά μου, που με έχεις και εμένα και τους γονείς μου και όλη μου την οικογένεια καλά στην υγεία, πουν δεν έχουμε πεινάσει και έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας. Αντώνης»

Υ.Γ. Ευχαριστίες και στην οικογένεια Γουόλτμαν (Waldman) στην Φλόριδα, με τους οποίους εόρτασα για πρώτη φορά την Ημέρα των Ευχαριστιών, το 1989.

P.S. My Thanksgivings to the Waldman family in Florida, with which I had celebrated my first Thanksgiving Day, in 1989.