Η Συμφωνία της Γ' Βιέννης: 2/8/1975

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 02.08.1975 ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ Γ' ΒΙΕΝΝΗΣ

Το Διαμέρισμα Καρπασίας ξεκινά από την Ακανθού και τελειώνει πέραν της Ιεράς Μονής του Αποστόλου Ανδρέα, στα νησιά Κλείδες. Αποτελείται από 42 μικτά και αμιγή χωριά, και στην απογραφή πληθυσμού του 1973, οι κάτοικοι ήταν 20,412 Ελληνοκύπριοι και 6,101 Τουρκοκύπριοι. Διοικητικά υπάγεται στην Επαρχία Αμμοχώστου. Οι σχέσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, προ της εισβολής ήταν πολύ καλές.

Μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης φάσης της παράνομης τουρκικής εισβολής, στις 15 Αυγούστου 1974, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, στις 4 Σεπτεμβρίου, παρέμειναν συνειδητά στη Χερσόνησο Καρπασίας σχεδόν 14,000 άνθρωποι. Λόγω της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων, τους φόνους, εκφοβισμούς, εκβιασμούς του τουρκικού στρατού κατοχής και μερίδας Τουρκοκυπρίων της ΤΜΤ, καθώς και τους βίαιους διωγμούς, ο αριθμός αυτός μειώθηκε δραματικά με αποτέλεσμα σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 9 Ιουνίου 1975 να είχαν παραμείνει πλέον μόνο 10,500 άτομα.

Η Κυπριακή Κυβέρνηση, και το Εθνικό Συμβούλιο, για να αντιμετωπίσει την κατάσταση εξουσιοδότησε τον τότε συνομιλητή Γλαύκο Κληρίδη, να εγείρει το θέμα στον επόμενο κύκλο συνομιλιών στη Βιέννη. Συμφωνία επετεύχθη στις 2 Αυγούστου 1975, από τον Γλαύκο Κληρίδη, και τον Ραούφ Ντενκτάς. Οι συνομιλίες των δύο ανδρών τελούσαν υπό την αιγίδα του Κούρτ Βάλτχαιμ, τότε Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτή η συμφωνία με την ιδιαίτερη πολιτική, και επιμέρους ανθρωπιστική σημασία, έμεινε γνωστή ως η Συμφωνία της Τρίτης Βιέννης, η οποία αποτελεί έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών με αριθμό S/11789, περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

1. Εις τους Τουρκοκυπρίους τους επί του παρόντος διαμένοντας εις το νότιον τμήμα της νήσου θα επιτραπεί, εάν επιθυμούν, να μετακινηθούν εις τον βορράν μετά των υπαρχόντων των, επί τη βάση οργανωμένου προγράμματος και με την βοήθειαν της Ειρηνευτικής Δυνάμεως.

2. Ο κ.Ντενκτάς επανέλαβε, και συνεφωνήθη, ότι οι Ελληνοκύπριοι οι επί του παρόντος διαμένοντες εις το βόρειον τμήμα της νήσου είναι ελεύθεροι να παραμείνουν και ότι θα παρασχεθή εις αυτούς πάσα βοήθεια διά να δύνανται να διάγουν μίαν ομαλήν ζωήν, περιλαμβανομένων διευκολύνσεων εις τον εκπαιδευτικόν τομέα και διά την άσκησιν της θρησκείας των, ως επίσης και ιατρικής περιθάλψεως υπό ειδικών των ιατρών και ελευθέρας διακινήσεως εις τον βορράν.

3. Οι Ελληνοκύπριοι οι επί του παρόντος διαμένοντες εις τον βορράν, οι οποίοι κατόπιν αιτήσεώς των και χωρίς να υποστούν οποιασδήποτε φύσεως πίεσιν, θα εκδηλώσουν την επιθυμίαν να μεταβούν εις τον νότον θα δύνανται να πράξουν τούτο.

4. Η Ειρηνευτική Δύναμις των Ηνωμένων Εθνών θα έχει ελευθέραν είσοδον εις τα Ελληνοκυπριακά χωρία και τόπους διαμονής των Ελληνοκυπρίων εις τον βορράν.

5. Προς εφαρμογήν της ανωτέρω συμφωνίας θα δοθή προτεραιότης εις την επανασύνδεσην οικογενειών, πράγμα το οποίον δύναται ωσαύτως να συνεπάγεται την μεταφοράν αριθμού Ελληνοκυπρίων επί του παρόντος διαβιούντων εις το νότιον τμήμα, εις τον βορράν.

Ενώ η Κυπριακή Κυβέρνηση τήρησε στο έπακρο τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία αυτή, αντιθέτως η τουρκική πλευρά, έκανε κάθε τι δυνατόν για να την εξουδετερώσει. Με βάση στοιχεία που δίνονται σε έκθεση της Αμερικανικής Γερουσίας (19.1.1976, σελ.45) επιτράπηκε τότε σε περισσότερους από 9000 Τουρκοκυπρίους που εξακολουθούσαν να ζουν στις ελεύθερες περιοχές να μεταβούν στα κατεχόμενα. Παρόλο ότι υπήρχε η Συμφωνία, οι Τούρκοι άρχισαν μια προγραμματισμένη εκστρατεία διωγμών, τρομοκρατίας και δολοφονιών, εξαναγκάζοντας τους τελευταίους 8300 Καρπασίτες να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς και να ζουν σαν πρόσφυγες στις ελεύθερες περιοχές, δεκαεπτά μήνες μετά την υπογραφή της. Αυτή η πολιτική των Τούρκων συνεχίσθηκε μέχρι πρότινος, ώστε να έχουν απομείνει στην Καρπασία γύρω στα 300 ηλικιωμένα άτομα.

Οι εγκλωβισμένοι, σαν σύγχρονοι Σπαρτιάτες,που φυλάνε την τιμή και την Εθνική μας αξιοπρέπεια ,στα Στενά της Καρπασίας ,παρέμειναν στη γη τους ελπίζοντας να ελευθερωθεί η Καρπασία, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν ελεύθεροι μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες που θα επέστρεφαν. Αυτός είναι και ο λόγος της παραμονής τους κάτω από τουρκική κατοχή. Οι θυσίες τους πρέπει να δικαιωθούν. Είναι πεποίθηση εμάς των Καρπασιτών, ότι η Συμφωνία της Τρίτης Βιέννης, η οποία προϋπήρχε των Συμφωνιών Κορυφής Μακαρίου-Ντενκτάς και Κυπριανού – Ντενκτάς πρέπει να τοποθετηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον συνομιλητή, κ. Ανδρέα Μαυρογιάννη, στην ημερήσια διάταξη των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού.

Εμείς οι νόμιμοι κάτοικοι του Διαμερίσματος Καρπασίας δεν δεχόμαστε τίποτε λιγότερο από το να εξασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας να επιστρέψουμε ως ελεύθεροι Ευρωπαίοι πολίτες, στα πατρώα ιερά εδάφη της Καρπασίας. Έτσι κι’ αλλιώς Ευρωπαϊκά και της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι, βάσει του Πρωτοκόλλου 10 της Συνθήκης Προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξάλλου μας περιμένουν οι ηρωικοί Εγκλωβισμένοι μας, αλλά και το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα της Ορθοδοξίας, ο φωτεινός φάρος του Κυπριακού Ελληνισμού, η Ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα.