Προς κατατροπωμένους

Η ΕΠΕΛΑΣΗ του κορωνοϊού υποχρέωσε υπερδυνάμεις –στρατιωτικά, οικονομικά, πληθυσμιακά κ.ά.– να αποδεχτούν τα μηδενικά τους μεγέθη και την αναποτελεσματική μεγαλοψυχία τους, κατατρόπωσε μύθους –από την Άπω Ανατολή έως την υπερατλαντική καυχησιολογία, από τη μεθοδική βόρεια Ευρωπαϊκή Ένωση έως τη θερμόαιμη νότια– της –δήθεν– υποδειγματικής Σκανδιναβίας για την εκπαίδευση και τις παροχές της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το βρετανικό σύνδρομο της –πάλαι ποτέ– αποικιοκρατικής Αυτοκρατορίας που δεν μπορεί να χωνέψει τον (αυτο)εξοβελισμό του Brexit, η σουλτανική επεκτατικότητα ανεπηρέαστη στις έκνομες NAYTEX με πλαστά στοιχεία ακόμη και για των κορωνιόπληκτων πολιτών της, και…

Μέσα σε τόσο τάραχο και το κακό, πού να εξαιρεθεί το χρονογραφικό επετειολόγιο; Αρκεί στο μονόστηλο η ικανοποίηση ότι εκπλήρωσε το ετήσιο χρέος του με τα Μεγαλοβδομαδιάτικα που –παραδοσιακά– παραμερίζουν και προσπερνούν τα όποια εφήμερα της τρέχουσας επικαιρότητας. Άλλωστε, έχουν τόσα… συμπυκνωθεί στον Απρίλη από επετείους που αλληλοσπρώχνονταν –και– προ κορωνοϊού, καλύπτοντας σημαδιακές –παλιές και νέες– δεκαετίες:

Αίφνης εκείνη η 23η Απριλίου του 2003, που μόλυνε τους ετήσιους εορτασμούς για τον έφιππο Άγιο και τους πιστούς Αϊγιωρκίτες του, καθώς: Ο Ντενκτάς με μια απλή κίνηση δρομολόγησε την αποψίλωση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ – «ουδείς προβαίνει σε πράξεις αναγνώρισης της αποσχιστικής ενέργειας». Σήκωσε, λοιπόν, την μπάρα του κατοχικού οδοφράγματος, με τους… συνοριακούς του όρους (επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου, «τελωνειακός» έλεγχος, κ.ά.).

Τρεις εβδομάδες αργότερα (στις 18/5/2003) ο Ντενκτάς ομολογούσε τον στόχο του: «Ήθελα να συνειδητοποιήσουν οι διερχόμενοι ότι εισέρχονται σε άλλο κράτος»!

(Στο… ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο «σύντροφος» Ταλάτ, όταν δήλωνε –τρεις ημέρες ύστερα από τα χειροκροτήματα των «ευσεβών» στην αυλή του Άη Μάμα: «Ούτε με πολλά εκατομμύρια δεν θα πετυχαίναμε τόση διεθνή προβολή του ‘’κράτους μας’’»).