Και στραβός ο γιαλός, και στραβά αρμενίζουμε.

Δύο κακά , δεν κάνουν ένα καλό, αλλά μια τραγωδία. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από την αδιαλλαξία της Τουρκίας για την μη λύση του Κυπριακού. Δεν συχωρά τα δικά μας λάθη και την δική μας ανικανότητα. Μπορεί να φταίει η Τουρκία για την μη λύση, αλλά, ποιος φταίει για το ότι κανείς δεν της επιρρίπτει ευθύνες; Του εναντίον, όχι μόνο κρατούν ίσες αποστάσεις, αλλά της απονείμουν και τα εύσημα.

Πως και γιατί, από εκεί που τα είχαμε σχεδόν όλα συμφωνημένα (στην εσωτερική διακυβέρνηση, στο Κράνς Μοντανά) και μας απέμενε η ασφάλεια, άνοιξε την πόρτα διάπλατα για νέες μορφές λύσης ο ΠτΔ, με αναφορές σε χαλαρή και αποκεντρωμένη ομοσπονδία; Πάσα την οποίαν αρπάξαν οι Τούρκοι και μιλούν ότι είναι ανοικτοί και σε άλλες μορφής λύσης, συμπεριλαμβανομένης και της συνομοσπονδίας και των δύο κρατών. Εσχάτως ακούσαμε από τον αναλυτή του Αμερικάνικου Κογκρέσου ότι, δεν μπορούμε να βρούμε λύση με την ΔΔΟ.

Το έχουμε ξαναπεί, και ας γινόμαστε κυνικοί: εν όψη μη συμφωνημένης λύσης, η μόνη νομιμότητα που μένει στο τραπέζι είναι το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως είναι αναγνωρισμένο και λειτουργεί σήμερα, με ή χωρίς την συμμετοχή των τούρκων συμπολιτών μας. Η μη λύση δεν νομιμοποιεί, ούτε τα εγκλήματα, ούτε τα τετελεσμένα που έχουν επιβάλει επί του εδάφους η παράνομη εισβολή και κατοχή.

Αυτή την νομιμότητα, της συνέχειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά την Τουρκοανταρσία του 1963/64, ανέκαθεν προσπαθεί η Τουρκία, συνεπικουρούμενη από τους Αγγλοαμερικανούς, να ανατρέψει. Άλλοτε δημιουργώντας ντε φάκτο καταστάσεις, άλλοτε καθαναγκάζοντάς μας σε τραγικές υποχωρήσεις στο τραπέζι των συνομιλιών, και άλλοτε μέσο της διπλωματικής οδού ή και μέσο των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Η Τουρκία και οι πάτρωνοί της, διαχρονικά προσπαθούν να αποδείξουν ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί, δυο οντότητες, οι οποίες πρέπει να συνδιαχειρίζονται 50/50 το νησί. Δυστυχώς αυτή την σχολή σκέψης, εμπεδώνουν στα μάτια των ξένων οι διάφορες κοινές εκδηλώσεις, συνεργασίες και ΜΟΕ, ενώ συνάμα εμπεδώνουν στην δική μας συνείδηση, ότι τα τετελεσμένα δεν ανατρέπονται, να τα αποδεχτούμε, και να δούμε πώς θα συνεργαστούμε, με τους σφετεριστές και καταχτητές.

Πρέπει επιτέλους, τώρα που το ισοζύγιο, ελέω υδρογονανθράκων, σιγά-σιγά γέρνει προς το μέρος μας, να κάνουμε αποφασιστικά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Ο ΠτΔ πρέπει να θέσει στην κ. Λουτ τις πρόσφατες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στη Κυπριακή ΑΟΖ . Δεν μπορεί να έχουμε επανέναρξη των συνομιλιών με το Μπαρπαρός στην Κυπριακή ΑΟΖ και στρατιωτικά γυμνάσια στην Μόρφου.

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι το φυσικό αέριο και η εκμετάλλευσή του, δεν είναι μέρος του προβλήματος, ούτε της λύσης, και δεν συζητείται. Ότι η υιοθέτηση του νορβηγικού μοντέλου για την αξιοποίηση των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες, είναι η μόνη οδός που θα εξασφαλίσει την δίκαιη αναδιανομή των κερδών, για όλους τους Κύπριους. Τώρα και στο μέλλων. Δηλαδή να αξιοποιούνται μόνο τα κέρδη από τις επενδύσεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα σημαντικό ποσοστό από αυτά τα κέρδη θα χρησιμοποιείται για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Με αυτό τον τρόπο γίνεται επένδυση στις μελλοντικές γενιές.

Τέλος, η διαμόρφωση των «όρων αναφοράς», για την επανέναρξη ων συνομιλιών, δεν μπορεί να επιτρέψει στην Τουρκία να κατοχυρώσει προτάσεις οι οποίες πλήττουν τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα της λύσης, ούτε και να αφήνει υπόνοιες ότι, μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς την πλήρη αποχώρηση του τουρκικού στρατού, την κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων.