Η Διζωνική δεν είναι πια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Πήγε στην προσφιλή του Τουρκία ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, είδε, άκουσε, τον άκουσαν(!), αφού είπε αυτά που θέλουν να ακούσουν οι εκπρόσωποι της κατοχικής δύναμης, έκανε και μία απαλή κριτική στη χώρα του Αττίλα και επέστρεψε, χειρότερος απ’ ό,τι ήταν όταν πήγε. Δυστυχώς…

Δεν είχε την τόλμη να ανακοινώσει τα διαμειφθέντα με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, άφησε ένα σωρό απαράδεκτα υπονοούμενα, και βασικά αυτό που έδειξε προς τα έξω είναι ότι εμπιστεύεται περισσότερο τον Τούρκο συνομιλητή του, παρά τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κρίμα.

Βεβαίως ο κ. Νίκος Αναστασιάδης δεν είναι «αγγελούδι», διότι και το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό σχέδιο Ανάν υποστήριξε, και λύση που εξυπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας συζητά αυτή τη στιγμή. Διότι η «διευθέτηση» της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αυτή είναι. Φιλοτουρκική, αλλά και ακραία ρατσιστική, διότι δεν επανενώνει την Κύπρο, την χωρίζει. Υψώνει σύνορα και δέχεται δύο «λαούς».

Ο Πρόεδρος της Κύπρου συναντήθηκε δύο φορές με τον κ. Τσαβούσογλου. Εγώ άκουσα και για τρίτη συνάντηση στην Ευρώπη, αλλά δεν έχω επιβεβαίωση, οπότε δεν θα επιμένω. Μυστικές συναντήσεις ήταν, είπαν κάποια πράγματα, που ίσως δεν λέγονται στις διαπραγματεύσεις και το βασικό στο οποίο κατέληξαν είναι ότι η περίφημη Διζωνική που σκαρφίστηκε ο Χένρι Κίσινγκερ, και υποστηρίζουν ακόμα το ΑΚΕΛ, ο ΔΗΣΥ και οι Εγγλέζοι… απέθανε! Εμείς το γνωρίζουμε ότι απεβίωσε. Και όχι μόνο πέθανε, αλλά έγινε και η κηδεία…

Το θέμα είναι άλλο. Ότι επειδή μετά από 44 χρόνια(!) επιτέλους κατάλαβαν ότι η λύση ήταν προβληματική, δεν πας σε άλλη χειρότερη. Και η άλλη χειρότερη είναι η διχοτόμηση και τα δύο κράτη. Προσπαθώ να καταλάβω όλους στην Κύπρο, αλλά το σκεπτικό πάνω στο οποίο στηρίζουν τις αποφάσεις τους είναι προβληματικό.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Πέραν του ότι η Διζωνική καλύπτει πλήρως τις ανησυχίες της Τουρκίας, έχει ταυτιστεί με το σχέδιο Ανάν, το οποίο καταδικάστηκε με ένα ηχηρό «όχι» στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Κακώς συνέχισαν να συζητούν πάνω στη βάση αυτή, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι Κύπριοι πολιτικοί σκέφτονται πώς θα ικανοποιήσουν τους όποιους συνομιλητές τους αντί να τους πουν τι πραγματικά σκέφτονται.

Προτιμούν να δράσουν εναντίον των συμφερόντων της πατρίδας τους, παρά να δυσαρεστήσουν τους Εγγλέζους. Βασικά αυτοί είναι τα «αφεντικά» και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν στενές σχέσεις με όσες πολιτικές δυνάμεις, δεξιές και αριστερές, είναι «διζωνικές».

Από τη στιγμή που η Διζωνική δεν είναι πια στο τραπέζι, διότι την έβγαλε και η κατοχική δύναμη, και ο εκλεγμένος πρόεδρος της Κύπρου, άρχισε η παραφιλολογία για τη διχοτόμηση και τα δύο κράτη. Εάν επιλεγεί μία εκ των δύο «λύσεων», αυτόματα αποδεχόμαστε τα αποτελέσματα της εισβολής και της κατοχής. Είπαμε… Χάσαμε τον πόλεμο… Αλλά όχι και να παραδώσουμε και την ψυχή μας στους Τούρκους.

Η διχοτόμηση και τα δύο κράτη πρέπει να αποκλειστούν. Βέβαια, εάν τεθούν τα διλήμματα σε δημοψήφισμα, φοβάμαι πως η «διευθέτηση» των δύο κρατών θα υπερισχύσει. Και αυτή θα είναι μία τραγική εξέλιξη, για την οποία θα φέρουν την ευθύνη οι πολιτικοί από το 1974 μέχρι και σήμερα.

Ειδικά οι πολιτικοί του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ ευθύνονται και για τη δημιουργία του εθνικιστικού «κινήματος» στην Κύπρο με τη μορφή του ΕΛΑΜ, η ηγεσία του οποίου διατηρεί στενές σχέσεις και θα έλεγα πως ελέγχεται από τη Χρυσή Αυγή, μια ναζιστική οργάνωση, η οποία έχει αναμειχθεί και σε δολοφονίες στην Ελλάδα.

Με έναν Έλληνα δημοσκόπο, με τον οποίο συζήτησα το θέμα, εξέφρασε φόβο ότι στις Ευρωεκλογές το ΕΛΑΜ θα σημειώσει ρεκόρ. Πιθανολογεί ότι θα διπλασιάσει τα ποσοστά του. Ας ελπίσουμε ότι θα διαψευστεί. Αλλά για τούτη την εξέλιξη, αν συμβεί, οι ένοχοι είναι γνωστοί από τώρα. Είναι οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των οποίων, και στα θέματα της οικονομίας και στα εθνικά, απογοητεύει τους πολίτες που αναζητούν έκφραση στα άκρα, τα οποία σήμερα αντιπροσωπεύει το εθνικιστικό ΕΛΑΜ. Η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων της Κύπρου είναι απόλυτα ηττοπαθής και οδηγεί το νησί σε δυσάρεστες καταστάσεις.

Όταν φτάνει στο σημείο ένας πολιτικός ηγέτης να πιστεύει περισσότερο τον εχθρό παρά τον Πρόεδρο της χώρας του, σίγουρα ακολουθούμε πορεία προς νέα τραγωδία. Ο κ. Κυπριανού επέλεξε από την Τουρκία να ασκήσει κριτική και εναντίον του Ισραήλ, για ένα θέμα που δεν αφορά την Κύπρο. Όταν κυβερνούσε την Κύπρο το ΑΚΕΛ και έκανε τα ίδια με την κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη αναφορικά με το Ισραήλ, ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ σιωπούσε.

Δεν ήταν η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ που συζητούσε ακόμα και παρουσία του Ισραήλ στο νησί. Ή νομίζουν πως έχουμε απολέσει τη μνήμη μας; Ή νομίζουν πως δεν ξέρει η κοινή γνώμη της Κύπρου και της Ελλάδας το παιγνίδι που παίζει η Τουρκία εναντίον του Εβραϊκού Κράτους.

Γιατί όμως ο κ. Κυπριανού επέλεξε, ενώ ήταν στη χώρα που κατέχει την Κύπρο, να ασχοληθεί με ένα θέμα και με τρόπο που ικανοποιεί την Τουρκία; Τι στο καλό γίνεται; Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται; Της Κύπρου σίγουρα όχι, διότι το Ισραήλ, αλλά και η Αίγυπτος –δύο χώρες που μισεί ο Ταγίπ Ερντογάν– έχουν στρατηγική συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Στην Κύπρο, μας έχουν μάθει να σιωπούμε και να μην αγγίζουμε θέματα που προκαλούν «φωτιά». Αλλά πώς να σιωπά κανείς όταν βλέπει όλες αυτές τις ερμαφρόδιτες συνεργασίες με την κατοχική δύναμη. Πώς να μην εξανίσταται κανείς όταν διαπιστώνει ότι πολιτικές δυνάμεις στο νησί, φοβούνται λιγότερο τον κατακτητή από την Αμερική ή το ΝΑΤΟ;

Ο κ. Κυπριανού, αντί να απαιτεί εξηγήσεις από τον κ. Αναστασιάδη, πρέπει να δώσει αυτός στον λαό.

Να κοιτάξει τους πολίτες στα μάτια και να τους αποκαλύψει τι φοβερό και τρομερό του είπε ο Τσαβούσογλου. Από τα υπονοούμενα και τα συμφραζόμενα του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο κ. Αναστασιάδης… «πρόδωσε». Η δήλωση του κ. Κυπριανού περί προδοσίας τον Πρόεδρο της Κύπρου δεν «φωτογράφιζε»;

Είναι βαριά και ασήκωτη κουβέντα και πρέπει να είναι απαίτηση όλων μας, να μας πληροφορήσει ο κ. Κυπριανού, τι πρόδωσε και πότε ο κ. Αναστασιάδης. Είναι υποχρέωσή του να μιλήσει. Εκτός αν ήταν καμιά… μαλαγανιά από τις πολλές που μας έχουν συνηθίσει το σημερινό ΑΚΕΛ και ο αρχηγός του.

Πάνω απ’ όλα, ως πολιτικός άνδρας που είναι, πρέπει να μιλήσει για να σώσει την Κύπρο από την… «προδοσία» του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας… Πόσοι ανόητοι είναι Θεέ μου!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Δεν θα σήκωναν δύο υπουργούς και την Πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Κύπρο, που έπλεε σε πελάγη ευτυχίας –όπως έδειξαν οι φωτογραφίες– και να τους πάνε στο οικόπεδο 10, όπου δρα το γεωτρύπανο της Exxon Mobil. Να τους πήγαν για να… αποχαιρετήσουν το STENA IceMax αποκλείεται. Ας έχουμε υπομονή και ας παραμείνουμε σοβαροί. Ειλικρινά θαυμάζω αυτούς που ξέρουν και δεν μιλούν. Η στάση τους είναι πατριωτική.