Η αμερικανική πολιτική επί του Κυπριακού: Υποστήριζαν την διπλή ένωση-διχοτόμηση

Μια άποψη που επαναλαμβάνεται συχνά, είναι ότι οι Αμερικανοί είχαν, μεταξύ άλλων λύσεων, προτείνει και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά ο Μακάριος την απέρριψε. Οι υποστηρικτές της, μάλιστα, επικαλούνται και επίσημα αμερικανικά έγγραφα.

Για να διερευνηθεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα θα πρέπει:

1) Να διαπιστωθεί πρώτα κατά πόσον τα ανωτέρω έγγραφα αντανακλούσαν την πραγματική πολιτική των ΗΠΑ. Στο καίριο αυτό ερώτημα καταλληλότεροι να απαντήσουν είναι οι ίδιοι οι Αμερικανοί.

Συγκεκριμένα, ο George Ball, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που το 1964 βρισκόταν στην Κύπρο, απευθυνόμενος προς τον Βρετανό Packard, αξιωματικό της UNFICYP που υποστήριζε την ειρηνική συνύπαρξη Ε/κ-Τ/κ, του είπε: «Είσαι εντελώς λανθασμένος παιδί μου. Δεν σου είπε κανείς ότι ο αντικειμενικός μας σκοπός εδώ είναι η διχοτόμηση και όχι η επανένωση;» Τελικά ο Packard κρίθηκε ακατάλληλος να προωθήσει την αγγλοαμερικανική διχοτομική πολιτική και ανακλήθηκε με εντολή του Φόρεϊν Όφις! (Packard M, Getting it wrong, σελίδες 1 και 159.)

Την ίδια γραμμή ακολουθεί και ο Acheson, ο οποίος έχοντας πεισθεί για την ανάγκη μιας τουρκικής βάσης 350- 400 τετραγωνικών μιλίων, διαβεβαιώνει τον Νιχάτ Ερίμ ότι: «Αν είσθε σε θέση να καταλάβετε την περιοχή που σας έχει παραχωρηθεί, πηγαίνετε να την καταλάβετε. Δεν θα βρείτε αντιμέτωπο τον 6ο Αμερικανικό Στόλο. Τουναντίον θα σας καλύψει, θα σας προστατέψει»! (Από απομνημονεύματα Νιχάτ Ερίμ, βλέπε Παπαγεωργίου, Τα Κρίσιμα Ντοκουμέντα του Κυπριακού, τόμος ΙΙ, σελίδες 276-278.)

Εξάλλου, ο Ball, στο βιβλίο του The Past has another pattern, σελίδα 359, ομολογεί, αμέσως μετά την τουρκική εισβολή: «Η διχοτόμηση που θα μπορούσε να επιλύσει τα προβλήματα της Κύπρου επιτεύχθηκε τώρα διά της βίας, με τρόπο τραγικά άδικο για τους Ε/κ».

Ακόμα και ο διαβόητος Kissinger αμέσως μετά το πέρας της τουρκικής εισβολής, στην πραγμάτωση της οποίας φαίνεται να συνέργησε τελικά ο 6ος Αμερικανικός στόλος (Ψαρουδάκη, Η Κυπριακή τραγωδία χωρίς μάσκα, σελ 376-377), ομιλεί πάλι για επιβολή της διπλής ένωσης! (Βλέπε, G. Rossides, Kissinger & Cyprus, pp 38-39.)

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι με αμερικανική εισήγηση και επιμονή ανακλήθηκε η ελληνική μεραρχία από την Κύπρο, το 1967, διευκολύνοντας την τουρκική εισβολή του 1974, όπως μαρτυρούν οι χουντικοί Κόλλιας και Σπαντιδάκης, αλλά και ο Μ. Δεληβάνης, τότε πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα. (Ψαρουδάκη, H Κυπριακή Τραγωδία Χωρίς Μάσκα, σελίδες 313-315.)

2) Στις κατηγορίες περί κυπριακής ευθύνης, ο Γιάννης Λάμπρου, από τους εγκυρότερους μελετητές του Κυπριακού, πολύ ορθά παρατηρεί ότι «θα ήταν αστείο να δεχθούμε ότι ο Μακάριος μπορούσε να εκδιώξει ολόκληρη μεραρχία το 1967, όταν το 1974 ανατράπηκε επειδή απλώς ζήτησε την ανάκληση μόλις 700 αξιωματικών».(Λάμπρου, Ιστορία του Κυπριακού, σελίδες 199-2002.) Αν λοιπόν η πολιτική των ΗΠΑ ήταν πραγματικά η ένωση, γιατί οι αρμόδιοι πολιτικοί της προωθούσαν απροκάλυπτα τη διχοτόμηση; Ή μήπως μια τουρκική βάση τετραπλάσιας έκτασης από τις βρετανικές (διπλή ένωση) ήταν τίποτε διαφορετικό;

3) Τέλος, αν το εμπόδιο ήταν ο Μακάριος, γιατί όταν η υποτελής στους Αμερικανούς χούντα τον είχε ανατρέψει, αυτοί προτίμησαν και πάλι τη διχοτόμηση;

Συμπέρασμα: Η ένωση που επιδίωκαν διαχρονικά οι ΗΠΑ ήταν προφανώς η διπλή, δηλαδή η διχοτόμηση, όπως ομολογεί και πάλι ο Ball: «Αναλύσαμε κάθε πιθανότητα. Και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και τη διπλή ένωση. Τελικά η ελληνοτουρκική διαφορά στην Κύπρο μπορούσε να επιλυθεί μόνο με τη διχοτόμηση ή τη διπλή ένωση»! (Βενιζέλου και Ιγνατίου, Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ, σελίδα 392.) Πρόκειται για ξεκάθαρη ομολογία που εξηγεί τόσο την ύπαρξη μεμονωμένων αμερικανικών εγγράφων περί ένωσης, με συγγραφείς τον Ball, τον Rusk, ή άλλους Αμερικανούς επίσημους, όσο και την πραγματική αμερικανική πολιτική επί του Κυπριακού.

Αφού λοιπόν οι ΗΠΑ μελέτησαν διάφορους τρόπους λύσης, προέκριναν ως πολιτική τους τη διχοτόμηση στις διάφορες μορφές της. Την αμερικανική (διπλή) ένωση το 1964, την τουρκική διχοτόμηση το 1974 και την ανανική επανένωση το 2004. Ήταν το σχέδιο Ανάν που ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Daniel Fried χαρακτήρισε ως δώρο προς την Τουρκία (26/6/2004), αλλά η ηγεσία μας, θεωρώντας το ακόμα ευκαιρία, το συζητά, παρότι ο λαός το έχει απορρίψει.

Ο δρ Χρήστος Ψιλογένης είναι πρέσβης ε.τ.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο: www.philenews.com

Πηγή: Η αμερικανική πολιτική επί του Κυπριακού: Υποστήριζαν την διπλή ένωση-διχοτόμηση https://hellasjournal.com/2016/06/i-amerikaniki-politiki-epi-tou-kipriakou-ipostirizan-tin-dipli-enosi-dichotomisi/