Κασσάνδρες

Αναμένοντας την έναρξη, ακόμα μιας «κρισιμότερης φάσης» συνομιλιών, οι Κασσάνδρες τρέχουν να προειδοποιήσουν, για ακόμα μια «τελευταία ευκαιρία», αφήνοντας να εννοηθεί ότι, εάν δεν τα βρούμε με την Τουρκία, το Κυπριακό θα ξεφύγει από την βάση λύσης της ΔΔΟ, και θα μεταπηδήσει στην λύση δύο κρατών, δηλαδή την διχοτόμηση . Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα .

Οι συνομιλίες διεξάγονται μεταξύ των δύο κοινοτήτων, για την βελτίωση του Συντάγματος του 1960. Πρόβλημα το οποίο προέκυψε το 1963 με την εσκεμμένη βραχυκύκλωση του κράτους από τους Τ/Κ, η οποία οδήγησε στην πρόταση για τροποποίηση των 13ων σημείων του Συντάγματος, την οποίαν χρησιμοποίησαν σαν δικαιολογία οι Τ/Κ για να αποχωρίσουν από την κυβέρνηση, εγκλειστούν στους θύλακες, και προβούν στην τουρκοανταρσία, η οποία κορυφώθηκε με τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας από την Τουρκική αεροπορία. Αυτό προκάλεσε την επέμβαση του ΟΗΕ, και έκτοτε είμαστε σε ένα ατέρμονο κύκλο διακοινοτικών συνομιλιών.

Μακάριος και Κουτσιούκ

Έκτοτε, τόσο ο ΟΗΕ , όσο και η ΕΕ, επανειλημμένα έχουν επιβεβαιώσει , ότι η μόνη νόμιμη κυβέρνηση , σε όλη την επικράτεια της νήσου Κύπρου, είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, με ή χωρίς την συμμετοχή των Τ/Κ. Περεταίρω καταδικάζουν οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης άλλη αρχής ή εξουσίας, πέραν της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η δε αντιδήλωση της ΕΕ, 21/9/2005, θέτει όρο στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πώς, το ναυάγιο των συνομιλιών μπορεί να οδηγήσει στην αποαναγνώριση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού σαφώς κάτι τέτοιο αντίκειται στο διεθνές δίκαιο και αποφάσεις του ΟΗΕ και ΕΕ; Όταν ναυαγήσουν οι συνομιλίες , η μόνη νομιμότητα που μένει στο τραπέζι, είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, όπως είναι αναγνωρισμένη σήμερα, με ή χωρίς τους Τ/Κ.

Και επειδή, η λύσης των δύο κρατών, την οποίαν επιδιώκει η Τουρκία, είναι παραμύθια της Χαλιμάς, παραθέτω απόσπασμα της συνέντευξης του Τουράν Γκιουνές, ΥΠΕΞ της Τουρκίας κατά την εισβολή του 1974, στον μακαριστό Ν.Σαρρή, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, ημερ. 11/9/1976:

«Θα είναι καθαρή παραφροσύνη η διχοτόμηση και ακόμα δεν τρελλαθήκαμε. Με την διχοτόμηση η Ελλάς θα ελέγχει την κεντρώα και ανατολική Μικρά Ασία, δηλαδή κινδυνεύει η ασφάλεια μας.»

Ούτε και η Αγγλία επιδιώκει την διχοτόμηση. Υποβιβάζεται η σημασία της στο ΝΑΤΟ. Για αυτό δεν ευνόησε ποτέ την λύση της διπλής ένωσης, δηλ. διχοτόμησης. Για τον ίδιο λόγο μπλοκάρει την ένταξή μας στο ΝΑΤΟ. Οι Αγγλικές βάσεις στην Κύπρο είναι παράνομο αποικιοκρατικό κατάλοιπο, το οποίο δεν τολμούμε να αγγίξουμε, λόγο του εθνικού μας προβλήματος. Εάν όμως πραγματοποιούταν η διπλή ένωση, πλέον ο Βορράς θα ανήκε στην ΝΑΤΟ-ική Τουρκία και ο Νότος στην ΝΑΤΟ-ικη Ελλάδα, υποβαθμίζοντας έτσι την σημασία της παρουσίας των Αγγλικών βάσεων. Στην περίπτωση των δύο κρατών, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να ανεχόμαστε στην συνέχιση της παρουσίας τους, αφού έτσι και αλλιώς το κράτος το οποίο της ανέχτηκε και οι συνθήκες οι οποίες τις δικαιολόγησαν δεν θα υπάρχουν.

Η λύση της ΔΔΟ, είναι η επιδιωκόμενη λύση, γιατί δίνει στην Τουρκία πλήρη έλεγχο στον Βορρά και συγκυριαρχία στον Νότο. Συνάμα δικαιολογεί την συνεχιζόμενη παρουσία των Αγγλικών βάσεων σαν παράγοντα σταθερότητας στην Κύπρο και Μέση Ανατολή.

Τέλος, η διαδικασία των συνομιλιών διεξάγεται υπό την προϋπόθεση της ύπαρξης και συνέχειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πρώτο που έπρεπε να κάνουμε, πριν την έναρξη οποιουδήποτε νέου γύρου συνομιλιών, είναι να ζητήσουμε την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον κύριο Ακιντζή. Σε τυχόν άρνησή του πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ισπανίας στην αντιμετώπιση του Πουσδεμόν, και να εκδώσουμε ένταλμα σύλληψης του, σαν αποσχιστή.