ΟΥΤΕ «ΣΥΝΘΗΚΗ» ΟΥΤΕ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ» 3ης ΒΙΕΝΝΗΣ υπήρξε!

Και νομικά αμφιλεγόμενο το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος

Αναφέρομαι στο άρθρο του Δρ. Νιαζί Κιζίλιουρεκ στην Σημερινή 3 Δεκεμβρίου 2017 με τίτλο « Η Εθνοκάθαρση και «ΤΔΒΚ»». Μα βεβαίως το τουρκικό σχέδιο των δύο βάρβαρων εισβολών και το στήσιμο της «ΤΔΒΚ» με αμιγές πληθυσμό βασιζόταν στο εθνικό ξεκαθάρισμα των Ελλήνων όπως είχε σχεδιάζει και ο Δρ. Νιχάτ Ερίμ από το 1956. Αλλά επισημαίνω τα εξής στο κείμενό του.

« Στην έκθεση του ΟΗΕ, ημερομηνίας 9 Ιουνίου 1975 αναφέρεται ότι θα μετακινηθούν 182.000 Ελληνοκύπριοι. Ωστόσο, 20.000 Ελληνοκύπριοι συνέχισαν να ζουν στο βόρειο κομμάτι του νησιού. Σε αντίθεση με την κατεστημένη αντίληψη στην Κύπρο δεν υπογράφτηκε ποτέ κάποια συμφωνία «ανταλλαγής πληθυσμού». Η Τρίτη Συνθήκη της Βιέννης, που υπογράφτηκε στις συνομιλίες ανάμεσα σε Κληρίδη και Ντενκτάς στην αυστριακή πρωτεύουσα το διάστημα 31 Ιουλίου -2 Αυγούστου 1975, δεν προέβλεπε την ανταλλαγή πληθυσμού, καθότι έδινε προτεραιότητα στην επανένωση των οικογενειών και αναγνώριζε την δυνατότητα επιστροφής κάποιων Ελληνοκυπρίων στον Βορρά. Ωστόσο, η τουρκική πλευρά αγνοώντας τη Συνθήκη της Βιέννης επιδίωξε τον διωγμό των Ελληνοκυπρίων από το βόρειο κομμάτι της Κύπρου. Τον Ιανουάριο του 1976 οι Ελληνοκύπριοι που διέμεναν στον Βορρά ήταν μόνο 8.840 για να μειωθούν στους 1.076 μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 1981. Ο αριθμός θα συνέχιζε να μειώνεται για να φτάσει τους 347 το 2012»

Η Σύμβαση της Βιέννης για την νομοθεσία των Συνθηκών 1969, (Vienna Convention on the Law of Treaties 1969) στο άρθρο 2 καθορίζει: « (α) «Συνθήκη σημαίνει μια διεθνή συμφωνία που συνομολογείται γραπτώς μεταξύ Κρατών…». Ούτε οι Κληρίδης και Ντενκτάς ούτε «οι δύο κοινότητες» που υποτίθεται αντιπροσώπευαν ήσαν «Κράτη». Αποτελεί ειρωνεία η διασύνδεση ενός κοινού ανακοινωθέντος με την Σύμβαση της Βιέννης…

Είναι άξιον απορίας γιατί ο συγγραφέας και καθηγητής Δρ. ΝΚ χρησιμοποίησε τον όρο «Συνθήκη» αντιγράφοντας τον Μουσταφά Ακκιντζί, ο οποίος τον χρησιμοποίησε πολύ πρόσφατα, σε δήλωσή του στις 4 Οκτωβρίου 2017, όταν αναφέρθηκε στην «Συνθήκη της Βιέννης του 1975 (Vienna Treaty of 1975)».

https://kktcb.org/en/the-statement-of-president-akinci-6148

Ούτε «Συνθήκη» ούτε «Συμφωνία» 3ης Βιέννης υπήρξε. Ούτε υπογραφές, όπως επικαλείται ο Δρ ΝΚ. ΄Όπως και στην περίπτωση της σκόπιμης παραπληροφόρησης και παραπλάνησης με τις 4 κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου/Ντενκτάς 12 Φεβρουαρίου 1977, έτσι και στην περίπτωση της λεγόμενης 3ης Βιέννης. Η οποία από την λανθασμένη καi εξίσου παραπλανητική μεταμόρφωση σε «Συμφωνία 3ης Βιέννης» τώρα αναβαθμίστηκε από τον Μουσταφά Ακκιντζί και … σε «Συνθήκη»!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ/ PRESS COMMUNIQUE

Στις 2 Αυγούστου 1975 τα Ηνωμένα Έθνη εξέδωσαν μια ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ, ένα PRESS COMMUNIQUE, με τίτλο « ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΟΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1975 ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ». Το παραθέτω από το Αρχείο του ΟΗΕ μεκωδικό S/11789, δίχως οποιαδήποτε υπογραφή. Στο συνοδευτικό του οποίου σημείωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Βάλτχαιμ «…Συναντήθηκα στη Βιέννη μεταξύ 31 Ιουλίου και 2 Αυγούστου 1975 με τους αντιπροσώπους των… Στις 2 Αυγούστου 1975 εξεδόθη ένα συμφωνημένο κοινό ανακοινωθέν ( An agreed press was issued on 2 August 1975).

https://digitallibrary.un.org/record/449332/files/S_11789-EN.pdf

Εκείνο που στερούνταν!

Στις 25 Μαρτίου 1975, έγραψε η βρετανική Πρεσβεία στην Άγκυρα προς το Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας στο Λονδίνο: «… καταρχήν, οι Τούρκοι έχουν σε μεγάλο βαθμό εξασφαλίσει όλα όσα χρειαζόντουσαν στο νησί. Εκείνο πού στερούνται είναι α) την μεταφορά και των υπολοίπων Τουρκοκυπρίων στο νότο και β) την Ελληνική συγκατάθεση σε ένα αδύνατο ομοσπονδιακό σύστημα..»

Στις 2 Αυγούστου 1975 στη Βιέννη, στα πλαίσια της 3ης φάσης των συνομιλιών, οι Τούρκοι με την βοήθεια Βάλτχαιμ (και Βρετανών αξιωματούχων του Φόρειν ΄Οφις που παρευρέθηκαν) εξασφάλισαν και εκείνο που στερούνταν. Για να γράψουν οι Βρετανοί ότι η συνεννόηση που έγινε στην 3η Βιέννηςάνοιγε το δρόμο για την «λύση» (δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής γεωγραφικής ομοσπονδίας) με τον Γλ. Κληρίδη να είναι πολύ καλός γνώστης του σκοπού. Γι΄αυτό και είχε αμέσως ζητήσει προστασία από τους Βρετανούς φοβούμενος για τη ζωή του…

Ήταν ένα στημένο παιχνίδι εις βάρος των Ελληνοκυπρίων με την σύνεση του Γλ. Κληρίδη, για να εξασφάλιζαν Ραούφ Ντενκτάς και Άγκυρα και τους απομείναντες Τουρκοκύπριους από τις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα μετά την μονομερή ανακήρυξη του «Τουρκικού Ομόσπονδου Κράτους» στις 13 Φεβρουαρίου 1975. Μια τελευταία φάση του εθνικού ξεκαθαρίσματος με την ανοχή των Βρετανών και την συνεργασία του ΓΓ του ΟΗΕ Κούλτ Βάλτχαιμ, ο οποίος πρόθυμα δέχθηκε να εφαρμόσει την διζωνική πολιτική που υιοθέτησαν Κάλλαχαν/Φόρειν ΄Οφις από τον Αύγουστο του 1974.

(Ο Βάλτχαιμ εξάλλου όταν ανέλαβε ΓΓ δεν είπε την αλήθεια για την συμμετοχή του στην Wehrmacht, που περιλάμβανε και ανταλλαγή πληθυσμών και απελάσεις από την Ελλάδα και την Γιουγκοσλαβία).

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ 1949;

Είναι εκπληκτικό ότι η λέξη «transfer» αναφέρεται στην παράγραφο 5 του σχετικού ανακοινωθέντος του ΟΗΕ. Ενώ το άρθρο 49(1) της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης του 1949 απαγορεύει « ατομικές ή μαζικές βίαιες μετακινήσεις» (individual or mass forcible transfers) και το άρθρο 147 απαγορεύει « παράνομες μετακινήσεις».

Το ανακοινωθέν φαίνεται επίσης να είναι ασυμβίβαστο και με το γράμμα και το πνεύμα της Σύμβασης του ιδίου του ΟΗΕ εναντίον των Εγκλημάτων του Απαρτχάιντ που υιοθετήθηκε από τον οργανισμό το 1973 και μπήκε σε εφαρμογή το 1976.

Επιπλέον το ανακοινωθέν αναφέρεται σε «περαιτέρω ιδιωτικές συνομιλίες για το θέμα». Με άλλα λόγια, παρουσιάζεται ως να ήταν προϊόν (που ήταν) «ιδιωτικών συνομιλιών» πίσω από κλειστές πόρτες και πίσω από την ράχη των ανθρώπων που επηρέαζε άμεσα.

Ήταν όντως μια παράνομη και ύπουλη συνεννόηση για ανταλλαγή πληθυσμών ευθυγραμμισμένη με την βρετανική πολιτική και το τουρκικό εθνικό ξεκαθάρισμα. Να θυμίσω όμως εδώ τα σοφά λόγια του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ στην επιστολή του από τις φυλακές του Birmingham « Η διαίρεση… έχει ως αποτέλεσμα να υποβιβάζει τους ανθρώπους στο στάτους αντικειμένων. Γι΄αυτό η διαίρεση δεν είναι μόνο πολιτικά, οικονομικά κοινωνικά επισφαλής, είναι ηθικά λανθασμένη και αμαρτωλή».

Η Έκθεση του ΓΓ 9 Ιουνίου 1975

Σ΄αυτή, δεν «αναφέρεται ότι θα μετακινηθούν 182.000 Ελληνοκύπριοι». Είτε έγινε λάθος στην μετάφραση είτε παρερμηνεύθηκε. Η αναφορά στην παράγραφο 34 γράφει: «… Σύμφωνα με τις τελευταίες ελληνοκυπριακές στατιστικές, ο αριθμός των εκτοπισμένων Ελληνοκυπρίων στο νότο στις 9 Ιουνίου 1975 ήταν 182,000…». Η ίδια παράγραφος αναφέρει ότι «ο αριθμός των εκτοπισμένων αυξήθηκε κατά 3,000 από τον αριθμό της 21 Νοεμβρίου 1974 κυρίως λόγω της μεταφοράς Ελληνοκυπρίων από το βορρά».

Επίσης η αναφορά ότι «Ωστόσο, 20.000 Ελληνοκύπριοι συνέχισαν να ζουν στο βόρειο κομμάτι του νησιού» δεν ευσταθεί. Στην παράγραφο 36 της εν λόγω έκθεσης 9 Ιουνίου 1975 γράφει ότι «οι Ελληνοκύπριοι στη βόρεια περιοχή είναι περίπου 10,500 και κάπου 1,000 Μαρωνίτες.»

http://repository.un.org/bitstream/handle/11176/71224/S_11717-EN.pdf?sequence=2&isAllowed=y

Η απόφαση στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας

Το θέμα αυτό γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο με την πρόσφατη απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου στο θέμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Γι΄αυτό όμως θα συνεχίσω στο επόμενο άρθρο.