Μαεστρική Διπλωματία – Τραγικό Αποτέλεσμα

Οι παλινδρομήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και των ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ δεν έχουν τελειωμό.

Αρχικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνείτο να συμμετάσχει σε νέο γύρο συνομιλιών και θεωρούσε ατελέσφορη και ζημιογόνα μια νέα διεθνή διάσκεψη, χωρίς να υπάρξει συμφωνία στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Αμέσως, μετά, τροποποίησε τη θέση του και η απαίτηση πλέον αφορούσε απλά σε σοβαρή πρόοδο στα σχετικά θέματα ή να βρίσκονται αυτά σε ακτίνα συμφωνίας.

Τελικά, αποφάσισε να συμμετάσχει στη διάσκεψη του Κραν Μοντάνα διατυμπανίζοντας ότι εξασφάλισε όπως τα θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων θα είχαν προτεραιότητα και δεν θα συζητείτο οτιδήποτε άλλο (ιδιαίτερα η εσωτερική πτυχή), εάν δεν υπήρχε συμφωνία ή σοβαρή πρόοδος σ’ αυτά.

Με μαεστρικές τελικά κινήσεις κατάφερε, ευρισκόμενος ένα βήμα πριν να καταλογισθεί ευθύνη για το αδιέξοδο στη δική μας πλευρά, να «πάρει την πρωτοβουλία για να αποδείξει για μια ακόμη φορά την καλή μας πίστη», να υποχωρήσει ουσιαστικά αποδεχόμενος την συζήτηση επί όλων των υπόλοιπων απαράδεκτων τουρκικών αξιώσεων.

Χωρίς καν να υποχωρήσει κατ’ ελάχιστο η τουρκική πλευρά από τις πάγιες διχοτομικές της θέσεις, επιμένοντας αντίθετα σε εσαεί εγγυήσεις και μονομερές επεμβατικό δικαίωμα.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με μια «θεαματική κίνηση» κατάφερε να βρίσκεται στο τραπέζι και επί της ουσίας να γίνονται αποδεκτά και μάλιστα εγγράφως:

(1) H εκ περιτροπής Προεδρία (με ερωτηματικό μόνο εάν θα είναι 2:1 και ο τρόπος εκλογής),

(2) βέτο των Τουρκοκυπρίων σε επιπλέον θεσμούς,

(3) ισότιμη μεταχείριση των Τούρκων υπηκόων,

(4) τις εξαιρέσεις του Σχεδίου Ανάν σε ό,τι αφορά στο περιουσιακό στις περιοχές που θα παραμένουν υπό Τουρκική Διοίκηση και

(5) εξαιρέσεις στο περιουσιακό ακόμα και για τις περιοχές που θα παρέμεναν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση (πρόνοια που δεν υπήρχε ούτε στο Σχέδιο Ανάν!).

Και όλα αυτά γραπτώς και χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε τις προθέσεις της Τουρκίας σε σχέση (α) με τη Μόρφου, (β) αν θα αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα και (γ) εάν θα συνεχίσει η Τουρκία να έχει επεμβατικά δικαιώματα και εγγυήσεις.

Οι νέες απαράδεκτες υποχωρήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, παρόλο που είναι υπό την αίρεση επίτευξης πλήρους συμφωνίας, είναι βέβαιο ότι θα προστεθούν στο διαχρονικό κεκτημένο των υποχωρήσεών μας.

Βέβαια, το βασικότερο των ερωτημάτων του κυπριακού λαού προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τα συμπλέοντα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, είναι άλλο.

Τώρα, τι;

H ηγεσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς καταθλιπτικό. Δεν είναι όμως μόνο η ώρα των ευθυνών. Είναι, κυρίως, η ώρα της ενότητας, της ομοψυχίας και της νέας στρατηγικής. Ιδιαίτερα ενόψει των πιθανών αντιδράσεων της Τουρκίας σε ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις.

*Αυτόνομη Πλατφόρμα Πολιτών.

Ο κ. Αμερικάνος είναι ο εκτελεστικός διευθυντής της Εταιρείας, Stelios Americanos & Co LLC, επικεφαλής του Εταιρικού και Εμπορικού τμήματος, προϊστάμενος ομάδας Δικηγόρων με ειδίκευση σε θέματα Εταιρικού Δίκαιου, Συγχωνεύσεις και Εξαγορές, Φορολογικού, Τραπεζικού Οικονομικού Δικαίου.