Το «Survivor» της Ελληνοτουρκικής ξευτίλας
Την δεκάτη ενάτη Μαΐου, «Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων», επέλεξε ο Τούρκος ο παραγωγός του ριάλιτι Survivor, σε Τουρκία και Ελλάδα, Acun Ilicali, να βαφτίσει «Ημέρα Ελληνοτουρκικής Φιλίας» και να φέρει τις ομάδες των Ελλήνων και Τούρκων την μια απέναντι από την άλλη.
Για τους Τούρκος, η δεκάτη ενάτη Μαΐου, η ημέρα που πάτησε το πόδι του ο Κεμάλ Ατατούρκ στην Σαμψούντα και άρχισε το δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ποντίων, είναι ημέρα χαράς και πανήγυρης. Την εορτάζουν με κάθε λαμπρότητα. «Ημέρα Ατατούρκ, Νεολαίας και Αθλημάτων».
Αυτή την ημέρα λοιπόν τίμησε δεόντως «Mister Survivor», Acun Ilicali. Ανέβασε στον προσωπικό λογαριασμό του στα κοινωνικά δίκτυα: «Γιορτάζω τη 19η Μαΐου Ημέρα Ατατούρκ, Νεολαίας και Αθλημάτων. Θυμάμαι τον Gazi Mustafa Kemal με σεβασμό και αγάπη».
Με σεβασμό και αγάπη θυμάμαι και τις 353,000 Έλληνες του Πόντου που έσφαξε ο Κεμάλ, δεν έγραψε. Γιατί; Πολύ απλά, γιατί δεν τους θυμάται. Πως λοιπόν έχει το θράσος και μας κάνει επεισόδιο «Ελληνοτουρκικής» φιλίας; Πολύ απλά. Επειδή έχει χαϊβάνια που πιστεύουν ότι οι Τούρκοι θέλουν Ελληνοτουρκική φιλία. Επειδή σαν αποβλακωμένοι χάνοι παρακολουθούμε Τούρκικες παραγωγές και σίριαλ και το παίζουμε προοδευτικοί και ανοικτόμυαλοι, γεμίζοντας εν το μεταξύ τα Τουρκικά ταμεία από τα δικαιώματα προβολής που καταβάλουν τα, κατά τα άλλα, Ελληνικά κανάλια.
Η φιλία είναι αμφίδρομη και βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση. Στην πράξη, όχι στα λόγια. Δυστυχώς οι γείτονές μας, λόγο κουλτούρας και πολιτισμού δεν μπορούν να αναπαράγουν ούτε να ανταποδώσουν την φιλία, σεβασμό και κατανόηση που εμείς, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, τους δείχνουμε.
Σχολιάζοντας την Ελληνοτουρκική φιλία, ο μακαριστός Κωνσταντινοπολίτης Νεοκλής Σαρρής, απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, νομικός, τουρκολόγος, διεθνολόγος , πολιτικός επιστήμονας, έλεγε χαρακτηριστικά:
« Οι Τούρκοι δεν μπορούν ποτέ να εννοήσουν μια φιλία σε ίσο επίπεδο. Θα πρέπει να υπάρχει αυτή η κάθετη διαστρωμάτωση. Δηλαδή, αυτός που ασκεί εξουσία να ασκεί εξουσία και αυτός που υφίσταται εξουσία να υφίσταται εξουσία. Αυτός που ασκεί εξουσία είναι η Μεγάλη Τουρκία και η Ελλάδα είναι η μικρούλα Ελλάδα που συνεπώς πρέπει να υπόκειται στην υπερέχουσα εξουσία της Τουρκίας.»
Λόγο, ακριβός αυτής της νοοτροπίας και έπαρσης, το «Σύμφωνο Ελληνοτουρκικής Φιλίας», που υπέγραψαν στις 30 του Οκτώβρη 1930 ο Βενιζέλος και Ατατούρκ, ποτέ δεν σεβάστηκαν οι Τούρκοι. Όπως και δεν σεβάστηκαν καμία από τις συνθήκες τις οποίες υπέγραψαν.
Αν θέλουν Survival Ελληνοτουρκικής Φιλίας, ας ανατρέξουν στις σελίδες της ιστορίας. Στο Survival του στραγγαλισμού του Ορθόδοξου Πατριαρχείου και του Ελληνισμού της Πόλης, το Survival της Ίμβρου και της Τενέδου, το Survival του Πογκρόμ του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, το Survival των απελάσεων των Ελλήνων της Πόλης το 1964, το Survival του 1974 στην Κύπρο, το Survival των 1916 αγνοουμένων μας και το επί σαράντα τρία χρόνια Survival των εγκλωβισμένων μας στην Καρπασία.
Ο Δημήτρης Ψαθάς, επιζήσαντος του ξεριζωμού και διωγμού, στον πρόλογο του βιβλίου του « Η Γη του Πόντου» γράφει:
«Δεν έχει αντιτουρκικό χαρακτήρα το βιβλίο τούτο. Αντιτουρκικό χαρακτήρα έχουν τα ίδια τα γεγονότα, που δείχνουν τους Τούρκους έτσι όπως ήσαν κι όπως έδρασαν τα χρόνια εκείνα.
Ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμιά σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ' τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας, ήταν ίσως κι ένας απ' τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους.
Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε. Να ξέρουν κι οι ίδιοι οι Τούρκοι το τι φτιάξαν οι πατεράδες τους, για ν' αποφύγουν τα όσα στιγμάτισαν εκείνους, εφ' όσον θέλουν να πάρουν την θέση που φιλοδοξούν ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη. Μόνο έτσι, ξέροντας εμείς τους Τούρκους και ξέροντας εκείνοι εμάς και το στιγματισμένο παρελθόν τους, μπορεί κάποτε να χαράξουμε μια ελληνοτουρκική φιλία επάνω σε στέρεες βάσεις.»
Ο Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης σπούδασε στης Η.Π.Α, Ξενοδοχειακές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε Διοίκηση Ξενοδοχείων και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων καθώς και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αποφοίτησε απο το F.I.U το 1993 με πτυχία, A.A, B.Sc. και M.Sc. Είναι διευθυντής ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, ασχολείται με τα κοινά και αρθρογραφεί στις τοπικές και παγκύπριες εφημερίδες σε συστηματική βάση. Είναι μέλος της Γραμματείας και ο Εκπρόσωπος Τύπου της Επαρχιακής Επιτροπής ΔΗ.ΚΟ. Πάφου.
