Πύρρειος Νίκη;

Πύρρειος Νίκη, η οριακή νίκη του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα στην Τουρκία.

Πύρρειος ή Καδμεία νίκη ονομάζεται μεταφορικά το αποτέλεσμα μιας μάχης κατά την οποία ο νικητής έχει υποστεί τόσο βαριές απώλειες, ώστε μελλοντικά θα του είναι δύσκολο ή αδύνατο να συνεχίσει να αγωνίζεται για την επίτευξη των σκοπών του. O Πλούταρχος γράφει πως όταν ένας στρατιώτης συνεχάρη τον Πύρρο, αυτός του απάντησε αυτοσαρκαστικά: «Μια ακόμα νίκη επί των Ρωμαίων και θα χαθούμε εντελώς».

Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα στην σημερινή Τουρκία;

Όντος, ο Ερτοάν έχει εισπράξει ένα δυνατό χαστούκι. Αλλά αυτό δεν σημάνει απαραίτητα την αρχή του τέλους για τον Ερτοάν, και οπωσδήποτε το τέλος του Ερτοάν σαφώς και δεν σημάνει χαράς ευαγγέλια για τον Ελληνισμό. Ούτε τον Κυπριακό ούτε τον Μητροπολιτικό.

Βαθειά νυχτωμένοι ή εθελοτυφλούν, για τους δικούς τους λόγους, όσοι πιστεύουν ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο Τουρκικό πολιτικό σκηνικό αλλάζει την Τουρκική εξωτερική πολιτική όσο αφορά τα Ελληνοτουρκικά ή θα υπάρξει κυβέρνηση ή πολιτικός στην Τουρκία που θέλει άλλη λύση στην Κύπρο, πέραν της νομιμοποίησης των τετελεσμένων της Εισβολής και Κατοχής.

Ο λαβωμένος Ετροάν, σε μία τριχοτομημένη πολιτικά και ιδεολογικά Τουρκία, [ 1. Ισλαμό-φασίστες του Ερτοάν, 2. Εθνικιτικό-φασίστες του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, και 3. Κούρδοι των φυλακισμένων ( από τον Ερτοάν ) Δημητράς και ( ελέω Ελληνικής κυβέρνησης) Οτσαλάν ] για να μπορέσει να καρπωθεί τα οφέλη του δημοψηφίσματος σε δύο χρόνια, οπότε θα τεθούν σε ισχύει με την επανεκλογή του στην θέση του Προέδρου – Παντοκράτορα, θα προσπαθήσει να εξάγει την εσωτερική κρίση εκεί που του περνά.

Έχοντας εισπράξει κλειστές πόρτες τόσο από ΗΠΑ, όσο και από Ρωσία, στον πόλεμο με την Συρία, άλλα και με την συνεχιζόμενη εύνοια προς τους Κούρδους από τις υπερδυνάμεις, η μόνη άλλη εναλλακτική επιλογή είναι ο Ελληνισμός. Σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο.

Εμείς είμαστε ο αδύναμος κρίκος. Εμείς και οι κυβερνήσεις που εκλέγουμε ( και κάθε λαός αξίζει αυτούς που εκλέγει ) έχουμε αποδείξει ότι πιστεύουμε στην μικρότητα και την αδυναμία του κράτους μας, που δεν μπορεί να ορθώσει ανάστημα στην Μεγάλη Τουρκία, και είμαστε έτοιμοι να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που θα μας ρίξουν ή δεσμά που θα μας επιβάλουν.

Αυτό το θέατρο του παραλόγου σκηνοθετείτε με μαεστρία εδώ και αρκετό καιρό. Είμαστε πολύ κοντά στην τελευταία πράξη. Η άνοδος και η πτώση του Ερτοάν είναι μέρος του στημένου σκηνικού. Τόσο η Τουρκία, όσο και η Ευρώπη γνώριζαν από αρχής ότι η Τουρκία ποτέ, μα ποτέ, δεν θα γινόταν πλήρες μέλος της ΕΕ.

Τώρα που στο Κυπριακό έχουν γίνει αποδεχτές οι πραγματικότητες επί του εδάφους, το Αιγαίο έχει γίνει μια τεράστια γκρίζα ζώνη και στην Θράκη οι ψευτομουφτήδες στοιβάζουν όπλα στους μιναρέδες ( για κάποιους παλαιότερους εδώ στην Κύπρο ξυπνά εφιάλτες του παρελθόντος) και μιλούν για το δικό τους δημοψήφισμα, ο Ερτοάν εγκαταστά στην Τουρκία μια Δεσποτική-Απολυταρχία με δημοκρατικό φερετζέ και επαναφέρει την θανατική ποινή. Την κόκκινη γραμμή των υποκριτών Ευρωπαίων ( δεν τους ενοχλούν τα αίσχιστα που έχει διαπράξει ο Ερτοάν από το πραξικόπημα και μετά, τους ενοχλεί η θανατική ποινή). Αυτό θα δικαιολογήσει την προειλημμένη απόφαση , η Τουρκία να μην γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ αλλά να αποκτήσει μια ειδική σχέση.

Και η Μεγάλη Τουρκία, είτε αυτή είναι του Ερτοάν είτε του όποιου « η Τουρκία θέλει την λύση» διάδοχού του, για να «καϊλήσει» σε αυτή την ιδική σχέση, θα εξαργυρώσει « τα σύνορα της καρδιάς της» σε Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη.

Οι εν Κύπρο, επαναπροσεγγιστές, αντί να αρπάζουν την ευκαιρία από τα κέρατα, και να διαμορφώνουν πολιτικές και συμμαχίες που να καταδικάζουν τον απολυταρχισμό και ιμπεριαλισμό της Τουρκίας, να την απομονώνουν πολιτικά και οικονομικά, επιμένουν στον κατευνασμό, και στο παραμύθι: «η Τουρκία θέλει λύση την οποία δεν επιτρέπουν τα Ελληνοκυπριακά φοβικά σύνδρομα».

Η Τουρκία δεν καταλάβει από καλοπιάσματα. Τα θεωρεί ( και σωστά τα θεωρεί ) αδυναμία. Μόνο εάν καταφέρουμε πολιτικό και οικονομικό κόστος στην Τουρκία θα δεχθεί να συζητήσει. Και τώρα που είναι στην εξουσία ο Ερτοάν, είναι η σωστή ώρα για να το πράξουμε.

Ο Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης σπούδασε στης Η.Π.Α, Ξενοδοχειακές Επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε Διοίκηση Ξενοδοχείων και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων καθώς και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αποφοίτησε απο το F.I.U το 1993 με πτυχία, A.A, B.Sc. και M.Sc. Είναι διευθυντής ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, ασχολείται με τα κοινά και αρθρογραφεί στις τοπικές και παγκύπριες εφημερίδες σε συστηματική βάση. Είναι μέλος της Γραμματείας και ο Εκπρόσωπος Τύπου της Επαρχιακής Επιτροπής ΔΗ.ΚΟ. Πάφου.