Ποια τα όρια του ρεαλισμού; Δύο κυπριακά κόμματα “εκχωρούν” εξουσίες στην …Άγκυρα
Λίγες μέρες μετά την 1η Απριλίου, η Βουλή προβλέπεται να αυτοκαταργηθεί για την ικανοποίηση των απαιτήσεων του εγκάθετου της κατοχής. Λίγες μέρες μετά την 1η Απριλίου, οι εκλελεγμένοι από τον λαό βουλευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Δημοκρατικού Συναγερμού και του ΑΚΕΛ, προετοιμάζονται να εκχωρήσουν τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες τους απ’ ευθείας στην Άγκυρα.
Γιατί, μη γελιόμαστε, όσοι υποστηρίζουν ότι είναι για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων που γίνεται όλο αυτό είτε εθελοτυφλούν είτε επιτελούν ασυνείδητα το έργο της κατοχικής δύναμης.
Μόνο όταν θα γίνουν «τα απαραίτητα βήματα στην Ολομέλεια της ελληνοκυπριακής Βουλής μπορούν να ξεκινήσουν επίσημα οι διαπραγματεύσεις», μας είπε ο εκπρόσωπος του Ακιντζί, Μπαρίς Μπουρτζιού. Παράλληλα, ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, «υπουργός εξωτερικών» του κ. Ακιντζί, δήλωσε ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά προσέβαλε τον τουρκοκυπριακό λαό» και δεν θα επιστρέψουν στις διαπραγματεύσεις, αν δεν ζητήσει συγγνώμη ο κ. Αναστασιάδης. «Είναι αρετή να διορθώνεις το λάθος και το πρώτο βήμα έγινε», μας είπε και ο κ. Ακιντζί μετά την τραγελαφική συνεδρίαση της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής.
Και εμείς γονατίζουμε και ευχαριστούμε τον κατακτητή που αναγνωρίζει τις αρετές μας. Άραγε πόσα άλλα «λάθη» μετά από αυτό θα μας καλέσουν να διορθώσουμε;
Πόσα άλλα «λάθη» είμαστε πραγματικά διατεθειμένοι να διορθώσουμε; Μήπως τους εορτασμούς για την επέτειο της 1ης Απριλίου, μέρες που είναι; Γιατί πολλά μπορεί να ενοχλήσουν τους κατακτητές όταν θα υμνούμε τον μεγάλο εκείνον αγώνα των Κυπρίων για την ελευθερία και την ένωση με την Ελλάδα. Είμαστε διατεθειμένοι να ακυρώσουμε μήπως την επέτειο, αν ενοχληθεί ο κ. Ακιντζί;
Πού σταματά, αλήθεια, ο ξεπεσμός; Έχουν διερωτηθεί οι κυβερνώντες αν έχουμε οποιοδήποτε όριο στα «λάθη» που δικαιούμαστε να διαπράξουμε; Δικαιούμαστε να τιμούμε τη μνήμη του Θεόφιλου Γεωργιάδη άραγε; Να υμνούμε τους αγώνες των Κούρδων; Να μνημονεύουμε τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων; Την Ελληνική Επανάσταση; Μήπως θα διορθώσουμε και αυτά τα «λάθη» ένα προς ένα στο εγγύς μέλλον, στον βωμό της αέναης συνέχισης των διαπραγματεύσεων; Και γιατί να μην προχωρήσουμε και ένα βήμα παρακάτω και να διερωτηθούμε και μετά τη λύση τι θα γίνει; Μετά τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, άραγε θα έχουμε το δικαίωμα να «προσβάλλουμε» με τους εορτασμούς μας τον «τουρκοκυπριακό λαό»; Θα μπορούμε να μνημονεύουμε τους ήρωες, τους προγόνους μας, όλους αυτούς στους οποίους οφείλουμε την ύπαρξή μας;
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ μαζί οφείλουν να απαντήσουν ενώπιον του κυπριακού λαού στα ερωτήματα αυτά, ερωτήματα που θέτει η ίδια η Ιστορία μας, και να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η απόφασή τους. Γιατί οι κατακτητές δεν πρόκειται να σταματήσουν σε μια ολιγόλεπτη αναφορά στο Ενωτικό Δημοψήφισμα.
Κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας αν νομίζουμε ότι τους ενδιαφέρει αυτό. Όλοι γνωρίζουμε ότι αποσκοπούν στην άνευ όρων υποταγή της ελληνοκυπριακής κοινότητας στις αποφάσεις και τους στόχους της Τουρκίας και στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ερώτημα είναι πόσοι έχουν το πολιτικό σθένος και τη ρεαλιστική σκέψη να αντέξουν την πίεση και να θέσουν όρια. Ως οφείλουν να πράξουν έναντι της Ιστορίας, αλλά και του μέλλοντος.
Πηγή: Ποια τα όρια του ρεαλισμού; Δύο κυπριακά κόμματα “εκχωρούν” εξουσίες στην …Άγκυρα http://mignatiou.com/2017/04/pia-ta-oria-tou-realismou-dio-kipriaka-kommata-ekchoroun-exousies-stin-agkira/
Ο Παύλος Μυλωνάς είναι Βουλευτής Λεμεσού της Συμμαχίας Πολιτών. Σπούδασε στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο στο τμήμα Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Προτού εκλεγεί βουλευτής ήταν δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιαστής, σε παγκύπριας εμβέλειας ΜΜΕ.
