Διατάξτε κύριε Τσαβούσογλου
Το γεγονός ένα είναι. Ότι η οργανωμένη από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ προώθηση της πρότασης ΔΗΣΥ για τα της Παιδείας, είναι πολιτική απόφαση, δεν έχει σχέση με την Παιδεία, γίνεται για να ικανοποιηθεί η Άγκυρα και ο Ακιντζί (τουλάχιστον το ΑΚΕΛ το λέει δημοσίως) και κυρίως, είναι μια άνευ προηγουμένου ψευδής ομολογία ότι η δημοκρατική απόφαση της Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα είναι προσπάθεια από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που ενέκρινε την απόφαση, για επαναφορά της ελληνοκυπριακής κοινότητας στην πολιτική της Ένωσης με την Ελλάδα. Διαψεύδει, μάλιστα, και την ομόφωνη δήλωση του Εθνικού Συμβουλίου (13/2/2017) ότι «καταδικάζει την εσκεμμένη διαστρέβλωση, εντός της τουρκοκυπριακής κοινότητας, περί επαναφοράς από την ελληνοκυπριακή πλευρά της πολιτικής της Ένωσης». Τελικά, δεν ξέρουν τι τους γίνεται στο Εθνικό Συμβούλιο; Διότι, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν διαστρέβλωση εντός της τ/κ κοινότητας, είχαν δίκαιο να διαμαρτύρονται ότι κάνουμε στροφή προς την πολιτική της Ένωσης. Και όπως έγραφε προχτές ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που μας καλούσε να φέρουμε τον νου μας και να εγκαταλείψουμε την πολιτική της Ένωσης (σαν να είμαστε στο 1950!) «οι Ελληνοκύπριοι έχουν να κερδίσουν πολλά εάν επικρατήσει η κοινή λογική μεταξύ τους».
Μπορεί να μην επικράτησε η κοινή λογική, αλλά επικράτησε η λογική ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ (άλλως, ΔΗΣΑΚΕΛ), που όπως έλεγε κι ο Παπαδιαμάντης στη Φόνισσα, δεν έδωσαν ύπνον εις τους οφθαλμούς τους, ουδέ εις τα βλέφαρά τους νυσταγμόν. Από τότε που αποχώρησε ο Ακιντζί από τις συνομιλίες, έμειναν άυπνοι και δραστήριοι όσο ποτέ προηγουμένως, όρθιοι στις επάλξεις για τη διόρθωση του κατά τον Ακιντζί λάθους. Και προτίμησαν τον αυτοεξευτελισμό και τον ανεπανόρθωτο τραυματισμό του νόμιμου κράτους και των θεσμών του, προτίμησαν την ταπείνωση (κι ας έλεγε ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ότι δεν θα επιτρέψει να τον ταπεινώσουν), παρά να παραδεχτούν ότι η πολιτική που ακολουθούν μαζί και χώρια είναι απολύτως αδιέξοδη. Διότι, περί αυτού πρόκειται.
Η χρησιμοποίηση αυτού του γεγονότος από τους Τούρκους για να προκαλέσουν κρίση στις συνομιλίες («ένα ασήμαντο, ελάχιστο γεγονός», έλεγε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, 21/2/17), δεν αποκαλύπτει την ανύπαρκτη πολιτική της Ένωσης, που υπάρχει μόνο στη βολική φαντασία των Τούρκων και του ΑΚΕΛ, αλλά αποκαλύπτει όλη την τουρκική στρατηγική και τους στόχους έναντι της Κύπρου. Πέρασαν την πολιτική μας ηγεσία από μια δοκιμασία και αποδείχτηκε τελεσίδικα επιρρεπής στη γονυκλισία. Απ΄ εδώ και πέρα το Κυπριακό θα συζητείται υπό νέους όρους, έτσι όπως τους καθόρισαν ο Ακιντζί και ο Τσαβούσογλου τον τελευταίο μήνα. Όπως ορίζονται σε έναν στίχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου: τα πρόβατα απήργησαν - ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής. Μόνο αυτό πια δικαιούνται να ζητούν οι ηγέτες μας πλέον: Καλύτερες συνθήκες σφαγής. Διότι, όλα τα άλλα, που υποτίθεται ζητούσαν τα έχουν εγκαταλείψει. Οι συνομιλίες θα γίνουν πλέον στο πλαίσιο που όρισε με σαφήνεια η τουρκική πλευρά, ακόμα και με άρθρο του Τσαβούσογλου στην Washington Times. Αναζητώντας το καθεστώς του προτεκτοράτου και τη θέση του στο Διεθνές Δίκαιο.
Το ζήτημα δεν είναι να ξεκινήσουν ξανά οι συνομιλίες, οι οποίες ούτως ή άλλως τους τελευταίους μήνες πελαγοδρομούσαν ανάμεσα στις όλο και πιο ακραίες απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς και στα νέα ζητήματα που εγείρονταν, όπως τις τέσσερις ελευθερίες των Τούρκων υπηκόων. Από το Μοντ Πελεράν, από τον Νιόβρη, δηλαδή, μέχρι την αποχώρηση Ακιντζί στις 16 Φεβρουαρίου δεν γινόταν διάλογος. Το λογικό θα ήταν η επιστροφή στις συνομιλίες να έχει και κάποιες ουσιαστικές προϋποθέσεις για να αποκτήσουν νόημα και προοπτική. Αλλιώς, γιατί όλη αυτή η αγωνία; Προπάντων, όταν γνωρίζει όλος ο κόσμος (εκτός από τους ηγέτες μας;) ότι αυτή τη στιγμή με όσα συμβαίνουν στην Τουρκία είναι η χειρότερη στιγμή για τις διεκδικήσεις των Ελληνοκυπρίων. Θα πουλήσουμε, που θα πουλήσουμε την ψυχή μας, ας διεκδικήσουμε και κάποιο αντάλλαγμα. Ακόμα και στον διάβολο ο Φάουστ την πούλησε με αντάλλαγμα. Εμείς, τίποτα.
πηγή: http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/365287/diataxte-kyrie-tsaboysogoy
