Η Ιστορία στα σχολεία μας και ο Μ. Ακιντζί
Επανερχόμαστε, σήμερα, στο ζήτημα που προέκυψε με την ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων του κανονισμού για το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950. Αν και οι διαστάσεις που πήρε το ζήτημα είναι κωμικοτραγικές, δεν παύει να είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με τις χρήσεις και τη διδασκαλία της Ιστορίας στην ημικατεχόμενη χώρα μας, τους πολιτικούς της συμβολισμούς και την εργαλειοποίησή της στο Κυπριακό.
Πέρα από όσα ενδιαφέρουν την Ιστορία και τον ιστορικό, κατά την άποψή μας η στάση του Μ. Ακιντζί στο παραπάνω ζήτημα δεν πρέπει να εξεταστεί αποσπασματικά, ούτε να προκαλεί έκπληξη. Όποιος παρακολουθεί τις δηλώσεις του ηγέτη του ψευδοκράτους και τις ανακοινώσεις των γραφείων προπαγάνδας των κατοχικών Αρχών, που αποστέλλονται καθημερινά, στα Αγγλικά, σε χιλιάδες παραλήπτες εκτός των κατεχομένων, θα έχει διαπιστώσει ότι κατά την περίοδο Ακιντζί έχει συστηματοποιηθεί η προσπάθεια ηθικής και πολιτικής απονομιμοποίησης της Κυπριακής Δημοκρατίας: Δεν περνά μέρα που το Γραφείο Τύπου του ψευδοκράτους να μην παρουσιάζει ειδήσεις, διογκωμένες και υπερβολικές, για ό,τι αρνητικό γίνεται στη «Νότια Κύπρο»: διαφθορά κρατικών υπαλλήλων, ξέπλυμα χρήματος, εγκληματικότητα, ρατσιστικές συμπεριφορές, δηλώσεις Ε/κ πολιτικών που εξυπηρετούν την τουρκική προπαγάνδα κ.ο.κ, με έμφαση σε ειδήσεις που αφορούν την Εκκλησία και την Εκπαίδευση.
Θυμίζουμε το πόσο εκμεταλλεύτηκε ο Μ. Ακιντζί το περιστατικό επίθεσης εναντίον Τουρκοκυπρίων κατά τις μαθητικές εκδηλώσεις καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, τον Νοέμβριο του 2015. Οι εγκληματικές επιθέσεις εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών και ειδικά Τουρκοκυπρίων είναι φασιστικού τύπου και πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά, όμως ο ηγέτης του ψευδοκράτους βρήκε την ευκαιρία να τις συνδέσει, τότε, «με τον εθνικισμό που καλλιεργείται στα σχολεία μας»… Ο Μ. Ακιντζί επαναλαμβάνει σε επίπεδο ρητορικής, γκρεμίζοντας, παράλληλα, τις όποιες προοπτικές «κοινού μέλλοντος», τα επιχειρήματα της τουρκοκυπριακής ηγεσίας από το 1878, που συστηματοποίησε ο Ραούφ Ντενκτάς με τις ευλογίες της Αποικιοκρατίας: Οι Έλληνες είναι οι «ταραχοποιοί», ενώ οι Τουρκοκύπριοι, οι «poor Turks», οι «νομοταγείς»... Και αυτά, την ίδια ώρα που οι συνομιλίες, κατά την πολιτική μας ηγεσία, «εξελίσσονταν θαυμάσια», τόσο ώστε να αποδεχόμαστε σιωπηρά τη διαρκή υποβάθμιση της Δημοκρατίας, των κρατικών μας συμβόλων και των πολιτειακών μας αρχόντων, εν ονόματι της «λύσης».
Είναι προφανές ότι για την ελευθερία λόγου και άποψης, τον σεβασμό στη δημοκρατία και τους κανόνες του ιδιωτικού, δημόσιου και διεθνούς δικαίου, και τη δημοκρατική παιδεία, οι τελευταίοι που δικαιούνται να κάνουν μαθήματα και υποδείξεις στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι ο κατοχικός ηγέτης και η ερντογανική Τουρκία. Σαφώς και υπάρχουν προβλήματα και αναχρονισμοί στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, που διογκώνονται από τις κομματικές παρεμβάσεις, το «πολιτικό κόστος», την αβελτηρία του κρατικού μηχανισμού, τη διαχείριση καίριων ζητημάτων από άσχετους, ημιμαθείς, «σεμιναριούχους» ή ευθυνόφοβους, όμως είναι εξωφρενικό να κατηγορείται η ελληνική κυπριακή πλευρά από τον Μ. Ακιντζί και την Τουρκία ότι «προάγει τον εθνικισμό στα σχολεία της», ακόμη και με τον κανονισμό για το δημοψήφισμα. Και να απαιτείται, ατιμωτικά, «δήλωση μετανοίας».
Είδε κανείς από τους δικούς μας «αρμόδιους» τα σχολικά βιβλία Ιστορίας που διδάσκονται στα κατεχόμενα από την εποχή Έρογλου; Τι λέει ο Μ. Ακιντζί για αυτά; Θυμίζω ότι και στα διαφημισθέντα ως «προοδευτικά» βιβλία Ιστορίας που κυκλοφόρησαν από το «υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Πολιτισμού» του ψευδοκράτους, επί Ταλάτ, στις πρώτες σελίδες δέσποζαν η επιβλητική παρουσία της μορφής του Μουσταφά Κεμάλ, ένα απόσπασμα από λόγο του, οι σημαίες του ψευδοκράτους και της Τουρκίας και ένα «πατριωτικό ποίημα». Άλλες ευαισθησίες, άλλες αισθητικές και άλλες αντιλήψεις όμως, ταυτόχρονα, και ζητήματα που πρέπει, κάποτε, να τα αντιμετωπίσουμε χωρίς παρωχημένες ιδεοληψίες και αφελείς ρομαντισμούς. Εκτός και εάν, στα πλαίσια της λεγόμενης πολιτικής ισότητας, έχουμε ήδη αποδεχθεί, εκτός από την Κατοχή, ότι «καλός εθνικισμός είναι ο τουρκικός εθνικισμός»…
*Aναπλ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
www.papapolyviou.com
Πέτρος Παπαπολυβίου
πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/p-papapolyviou/1419/354023/i-istoria-sta-scholeia-mas-kai-o-m-akintzi?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork
