Οι δικαστές, οι μισθοί τους και η ποινική δίωξη της άλλης άποψης
Δύσκολο να κατανοήσουμε με ποια λογική αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία και την ελευθερία γνώμης στον σύγχρονο κόσμο μας οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Διότι η αντίδρασή τους στην κριτική που άσκησε στους δικαστές ένας νομικός, ξεπερνά τα όρια της κοινής λογικής για να μπορεί να την κατανοήσει ο κοινός πολίτης. Οι δικαστές είναι μάλλον σε άλλη κατηγορία, πνευματικά, πολιτικά και οικονομικά. Φαίνεται εξάλλου και από το γεγονός ότι την περασμένη βδομάδα ενημέρωσαν τον υπουργό Οικονομικών ότι σε αντίθεση με όλους τους άλλους εργαζόμενους, του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, οι δικαστές αποφάσισαν και έδωσαν σχετικές οδηγίες στη λογίστρια του κράτους, ότι από την Πρωτοχρονιά τερματίζουν τις αποκοπές στους μισθούς τους, που έγιναν λόγω της κρίσης, και οι δικαστές, επαναλαμβάνω, σε αντίθεση με όλους τους άλλους, θα παίρνουν το μισθό τους ολόκληρο. Διότι, κατά την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου «η διατήρηση της αντιμισθίας των δικαστών αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης η οποία διασφαλίζεται μέσα και από την απερίσπαστη εκτέλεση των καθηκόντων τους». Το ίδιο επιχείρημα θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και πολλοί άλλοι (δημοσιογράφοι, βουλευτές, υπουργοί, γιατροί) που πρέπει να διασφαλίζεται η απερίσπαστη εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά μόνο για τους δικαστές είναι προϋπόθεση η διατήρηση της αντιμισθίας τους. Οι υπόλοιποι ας κουρεύονται.
Τώρα, όμως, προκύπτει και η αντίδρασή τους εναντίον του γνωστού νομικού, πρώην δικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και πρώην Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, Λουκή Λουκαϊδη, και ευσεβάστως υποβάλλω ότι οι δικαστές του Ανωτάτου δεν έχουν πρόβλημα μόνο με το μισθό, έχουν και με τη δημοκρατία. Μιλώντας σε συνέδριο με θέμα «Τα προβλήματα της κυπριακής Δικαιοσύνης», ο κ. Λουκαϊδης είπε τα εξής:
- «Το Δικαστικό Σώμα έχει ελλείψεις. Ελλείψεις γνώσεων, ελλείψεις αμεροληψίας και ελλείψεις αυτογνωσίας. Αυτά τα προβλήματα οφείλονται στο γεγονός ότι οι δικαστές διορίζονται χωρίς αυστηρό έλεγχο των γνώσεων, της πείρας τους και της προσωπικότητάς τους».
- «Η κατάπτωση της Κυπριακής Δικαιοσύνης οφείλεται όμως και στην κατάπτωση των αξιών και αρχών και της σωστής παράδοσης της Δικαιοσύνης που έχουν καμφθεί τα τελευταία χρόνια και αρχίζουν να εκτοπίζονται από τη διαφθορά, μέρος της οποίας δυστυχώς φαίνεται ότι ήδη άγγιξε τη δικαστική οικογένεια».
- «Η έλλειψη κριτικής και γενικά το ανεξέλεγκτο των δικαστών επηρεάζει ασφαλώς δυσμενώς το ποιόν της δικαστικής αποστολής».
Το Ανώτατο Δικαστήριο ενοχλήθηκε. Αλλά, αντί να εκδώσει μια ανακοίνωση να απαντήσει ή να του στείλει μια επιστολή να ζητήσει εξηγήσεις ή να τον καταγγείλει στο Πειθαρχικό του Δικηγορικού Συλλόγου αν νομίζει ότι ξέφυγε από τα όρια ή ακόμα και να τον καλέσει ενώπιον των δικαστών να δώσει στοιχεία για όσα καταγγέλλει (αφού είναι κι αυτός μέλος του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης), τον κατάγγειλε στον Γενικό Εισαγγελέα (ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν δικαστής του Ανωτάτου πριν γίνει Γ. Εισαγγελέας) από τον οποίο ζητά να εξετάσει το ενδεχόμενο διάπραξης ποινικού και/ή πειθαρχικού παραπτώματος για όσα είπε. Ελπίζουμε ο Γενικός Εισαγγελέας, που έχει τόσες επείγουσες υποθέσεις να διεκπεραιώσει, να μην ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα. Διότι, στο σύγχρονο κόσμο τα λόγια, η ελευθερία γνώμης, η κριτική προς κάθε εξουσία, δεν μπορούν να ποινικοποιούνται. Η εμπειρία χιλιετιών της ανθρωπότητας λέει ότι η ποινικοποίηση της γνώμης είναι επικίνδυνος ολοκληρωτισμός, και γι΄ αυτό η δημοκρατία αποδέχεται τις πιο ακραίες απόψεις, την πιο σκληρή κριτική, προκειμένου να αποφύγει τον κίνδυνο, που σήμερα εκφράζεται αιματηρά στην Τουρκία του Ερντογάν. Πολύ περισσότερο όταν η γνώμη προέρχεται από έναν πολύπειρο νομικό, που λόγω της επιστημοσύνης του στον τομέα, η γνώμη του μπορεί άνετα να θεωρηθεί επιστημονικό πόρισμα. Τα επιστημονικά πορίσματα και η ελευθερία γνώμης αξιοποιούνται για να βοηθούν στην καλυτέρευση και στην ολοκλήρωση της δημοκρατίας, όχι για να διώκονται όσοι τολμούν να μιλήσουν. Μα, πού ζούμε;
Άριστος Μιχαηλίδης
πηγή: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/342451/oi-dikastes-oi-misthoi-tous-kai-i-poiniki-dioxi-tis-allis-apopsis
