Προσέχετε, να μη χάσουμε το μομέντουμ. Της μη λύσης;
Προτού ξεκινήσει η διαδικασία του Μοντ Πελεράν, όταν μας εξηγούσαν οι πολιτικοί ταγοί σε πόσο «κρίσιμη καμπή» βρισκόμαστε, μας έλεγαν ότι εκεί θα διαφανεί για πρώτη φορά στην πράξη η ειλικρίνεια, οι προθέσεις και οι σκοποί της τουρκικής πλευράς, αλλά και του Μουσταφά Ακιντζί. Εκεί θα διαφανεί αν πράγματι θέλουν λύση ή αν είναι άλλες οι επιδιώξεις τους.
Τώρα, που τελείωσε το παραμύθι, ξέχασαν να μας πουν αν έκαναν τις διαπιστώσεις που περίμεναν να κάνουν. Μας λένε ότι πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι, ότι χρειάζεται υπομονή και αποφασιστικότητα, ότι δεν πρέπει να εμπλακούμε σε διαδικασία επίρριψης ευθυνών, ότι πρέπει να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις από το σημείο που σταμάτησαν στο Μοντ Πελεράν και, μάλιστα, «δίχως όρους και δίχως τις οποιεσδήποτε προϋποθέσεις», όπως επαναλαμβάνει ασταμάτητα τις τελευταίες μέρες ο Άντρος Κυπριανού. Το μόνο που δεν μας λένε είναι αν τους απασχολεί καθόλου αυτό που έλεγαν ότι θα τους απασχολήσει πριν από το Μοντ Πελεράν. Ότι, δηλαδή, αποδείχτηκε στην πράξη ότι οι επιδιώξεις της Άγκυρας και του Ακιντζί δεν ταυτίζονται με τις επιδιώξεις του Νίκου Αναστασιάδη και του Άντρου Κυπριανού. Δεν έχουν «κοινό όραμα», όπως μας παραμυθιάζουν εδώ και δύο σχεδόν χρόνια. Δεν διαπραγματεύονται με ειλικρίνεια και σεβασμό. Ότι συνεχίζουν να είναι αυτοί που ξέραμε, όσοι δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο: να παραβιάζουν τα συμφωνηθέντα, να ανοίγουν ξανά και ξανά τα ζητήματα που τους ενδιαφέρουν και να θέτουν νέες απαιτήσεις, να αρπάζουν ό,τι μπορούν να αρπάξουν χωρίς να δίνουν κανένα αντάλλαγμα. Και να οδηγούν τη διαδικασία εκεί που εξαρχής την οδηγούσαν: είτε σε ναυάγιο με ευθύνη του Νίκου Αναστασιάδη είτε σε συμφωνία τουρκικών (και όχι κυπριακών) προδιαγραφών, που θα νομιμοποιεί την εσαεί παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο.
Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα και δυστυχώς, η ηγεσία, που παίρνει τις αποφάσεις, συνεχίζει να πολιτεύεται με το παραμύθι του «κοινού οράματος» και της ψευδεπίγραφης κοινής αντίληψης περί ομοσπονδίας.
Με αυτά τα δεδομένα είναι ακατανόητη η ηγεσία μας όταν δηλώνει πως θέλει να συνεχίσει από εκεί που έμεινε «δίχως όρους και δίχως τις οποιεσδήποτε προϋποθέσεις». Ως να είναι αυτοσκοπός η αναζήτηση αδιεξόδων και μονοδρόμων. Τι μπορεί να ελπίζει με αυτή τη στάση; Ότι αίφνης θα αλλάξει στόχους η τουρκική πλευρά και θα γίνει απ΄ εδώ και μπρος ένας ειλικρινής διαπραγματευτής σε αναζήτηση έντιμου συμβιβασμού; Τι άλλο πρέπει να γίνει, μετά από όσα έγιναν στην Ελβετία, για να αντιληφθούν ότι δεν πρόκειται να γίνει θαύμα; Εξάλλου, τα περιέγραψε παραστατικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας: «Ήτο εμφανής η πρόθεση της τουρκοκυπριακής πλευράς για διασύνδεση του Εδαφικού με το κεφάλαιο Ασφάλειας και Εγγυήσεων». Κι αυτό ενώ ξεκίνησε από τη Λευκωσία με διαβεβαιώσεις ότι συζητά μόνο την επιστροφή υπό ε/κ διοίκηση 100 χιλιάδων προσφύγων για να καταλήξει στο Μοντ Πελεράν να αποδέχεται «μεταξύ των 78 χιλιάδων ως ελάχιστο και των 92 χιλιάδων ως μέγιστο». Εννοείται ότι στη διαπραγμάτευση δεν θα πετύχει το μέγιστο, αφού ο Ακιντζί ξεκίνησε από τις 55 χιλιάδες κι έφτασε στις 65 χιλιάδες. Δηλαδή, με το καλημέρα της διαπραγμάτευσης έχασε την επιστροφή καμιά εικοσαριά χιλιάδων ανθρώπων. Και κέρδισε ένα ακόμα αδιέξοδο.
Η μόνη λογική στάση του Νίκου Αναστασιάδη πλέον είναι να μην ξεκινήσει καμιά διαπραγμάτευση επί της ουσίας αν δεν ξεκαθαρίσει πρώτα, με δέσμευση των Ηνωμένων Εθνών και του συνομιλητή του, όλες τις διαφωνίες επί της διαδικασίας. Να συμφωνηθεί πότε θα πάμε σε διεθνή διάσκεψη και τι θα συζητηθεί εκεί. Ποια θα είναι η σύνθεσή της. Θα συνεχίσουμε μέχρι να έρθει η ώρα της να λέμε εμείς «πολυμερής» και οι Τούρκοι «πενταμερής»; Θα είναι εκεί και η Κυπριακή Δημοκρατία και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας; Να συμφωνηθεί ότι δεν πάμε σε διεθνή διάσκεψη αν δεν συμφωνηθούν όλα τα εκκρεμούντα, και το Εδαφικό, και παραμένουν μόνο οι Εγγυήσεις. Συζητά ή δεν συζητά εκ περιτροπής Προεδρία; Συζητά ή δεν συζητά μη επιστροφή της Μόρφου; Συζητά ή δεν συζητά Εγγυήσεις; Να τα ξεκαθαρίσει και ενώπιον του λαού. Γιατί, φαίνεται, άλλα λένε στον λαό κι άλλα στους ξένους και στη διαπραγμάτευση. Ε, νισάφι πια!
Άριστος Μιχαηλίδης
πηγή:http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/341807/prosechete-na-mi-chasoume-to-momentoum-tis-mi-lysis
