top of page
ΠΑΠΑΥΕΡΚΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΑΣΟΣ ΜΑΡΚΟΥ
ΟΧΙ
grivas55
13767315_10208674866404394_4709351725421905076_o
ΕΛΔΥΚ ΒΡΑΚΑΣ
τασσος παπαδοπουλοσ
ΣΗΜΕΑ ΕΛΗΝΗΚΙ ΠΑΤΡΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ανδρέας Αρέστη
12522944_10154542566941988_2025522437328010567_n
ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ
denksexnw7
12523885_1036625353050441_8338139095597581358_n
Kiriakos-Matsis
greek-flag-wind-part-series-36078593
12573156_1542092732772087_8233553511268743724_n
13692536_1371319412883028_7234027469146013113_n
I SURRENDER EOKA 1955

Γιατί υπερασπίζονται με τόσο πάθος τις ασάφειες


Μας έμεινε μια απορία, που δεν απαντήθηκε ούτε χθες στη μακρά «συζήτηση» του Κυπριακού στη Βουλή. Γιατί υπερασπίζονται με πάθος τις ασάφειες οι πολιτικοί που θεωρούν εαυτούς διαλλακτικούς; Τι έχουν να χάσουν αν υπερασπιστούν τη διασαφήνιση όσων στην επικείμενη συμφωνία λύσης είναι διφορούμενα και ερμηνεύονται διαφορετικά από τις δύο πλευρές; Το κορυφαίο ζήτημα της συνέχειας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ένα από αυτά. Και χθες ακόμα, ακούσαμε τα ίδια επιχειρήματα που ακούμε εδώ και μήνες από τους εκπροσώπους των δύο μεγάλων κομμάτων, σε μια περίεργη πρεμούρα να μοιράσουν διαβεβαιώσεις ότι έχει προστατευθεί το νόμιμο κράτος και δεν θα μετατραπούμε μετά τη λύση από κράτος σε κοινότητα και θα αναζητούμε στον κόσμο αναγνώριση. Μάλιστα, ο Άντρος Κυπριανού, σαν να βάζει μπρος μια κολλημένη μαγνητοταινία, επανέλαβε και στη Βουλή αυτό που λέει εδώ και βδομάδες. Απαντώντας στον Νικόλα Παπαδόπουλο, που απαιτεί να διεκδικήσουμε να γίνει σαφής αναφορά στη συμφωνία στη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, επαναλαμβάνει, τις περισσότερες φορές και με τις ίδιες λέξεις: Και γιατί δεν το διεκδίκησε αυτό ο Τάσσος Παπαδόπουλος;

Το είπε τόσες πολλές φορές, που άρχισαν πια να το ρωτούν και οι δημοσιογράφοι στις τηλεοπτικές συζητήσεις σαν να και ανακάλυψαν όλοι τον τρόπο να αποστομώσουν τους αμφισβητίες. Δεν καταλάβαμε το νόημα της ερώτησης. Μάλλον πρέπει να μας ετοιμάσουν κάποια λίστα με το τι απέρριπτε και τι αποδεχόταν ο Τάσσος, διότι φαίνεται ότι αποφάσισαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι να γράψουν τις υποθήκες του. Άλλωστε κι ο Αβέρωφ Νεοφύτου, επίσης στη Βουλή χτες, έλεγε ότι ο Τάσσος αποδέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία του Ανάν, διότι δεν την απέρριψε. Το ότι απέρριψε ολόκληρο το σχέδιο δεν έχει σημασία. Τελικά, γιατί πολεμούσαν τον Τάσσο εν ζωή ως ανένδοτο, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, δεν ξέρουμε. Πάντως, αν πιστέψουμε τις συνεχείς παραπομπές τους, τότε ο Τάσσος ήταν πιο ενδοτικός από τους ίδιους.

Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι ότι σήμερα υπάρχει ασάφεια στη συνέχεια ή μη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και αφού όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχει συνέχεια, πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί δεν διεκδικούν διασαφήνιση και γιατί υπερασπίζονται με πάθος την ασάφεια. Την ασάφεια την περιέγραψε πολλές φορές και με πολύ απλά λόγια ο Μουσταφά Ακιντζί: «Κατά τους Ε/κ αλλάζει δομή η Κυπριακή Δημοκρατία. Κατ΄ εμάς δημιουργείται μία νέα δομή» (ΚΥΠΕ-1/9/2015). Και ο εκπρόσωπος του, Μπαρίς Μπουρτζιού, στις 7/2/16, εξηγούσε στους Τ/κ δημοσιογράφους ότι «οι νύξεις που γίνονται ότι ο Μουσταφά Ακιντζί είναι υπέρ της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα» και ο κ. Ακιντζί σε πολλές περιπτώσεις αναφέρθηκε «στη δημιουργία ενός νέου ονόματος, μιας νέας σημαίας, μίας νέας δομής». Αν αυτά δεν είναι αρκετά, να υπενθυμίσουμε ότι η Άγκυρα διεμήνυσε κατηγορηματικά σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο την Ευρωπαϊκή Ένωση: «Ξεχάστε την Κυπριακή Δημοκρατία, η λύση στην Κύπρο θα προνοεί έναν νέο συνεταιρισμό δύο ισότιμων ιδρυτικών κρατιδίων» (Φιλελεύθερος - 14/2/16). Κι αυτό για να απαιτήσει όπως η λύση που ενδέχεται να εγκριθεί το 2016 από τους «δύο λαούς, σε χωριστά δημοψηφίσματα θα πρέπει να καταστεί πρωτογενές δίκαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας».

Οι ηγέτες μας, όμως, είναι ικανοποιημένοι με το να διαβεβαιώνουν ο ένας τον άλλο ότι εξασφάλισαν τη μετεξέλιξη αντί να κάτσουν να σκεφτούν με ποιον τρόπο θα την εξασφαλίσουν πραγματικά, αφού όλοι ανεξαιρέτως την θεωρούν, όπως λένε, «κόκκινη γραμμή». Εξάλλου, είναι ο Πόλυς Πολυβίου, μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας, που έγραφε στον Πρόεδρο ότι «πρέπει να επιμείνουμε ότι πρέπει να υπάρχει μια επίσημη αναγνώριση ότι το κράτος θα συνεχίσει όπως και πριν, δηλαδή το κράτος που ιδρύθηκε το 1960». Κι αυτό γιατί «εάν η κεντρική κυβέρνηση καταρρεύσει ή δεν λειτουργεί, τότε εξ ορισμού το κράτος θα διαλυθεί (στην πράξη, αν όχι νομικά) σε δύο αυτόνομες διοικήσεις, ουσιαστικά δύο ξεχωριστές περιοχές. Το εφιαλτικό σενάριο είναι ότι αυτό μπορεί να συμβεί προτού η Τουρκία κάνει τις «παραχωρήσεις» που θα έχει αναλάβει με βάση τη συμφωνία. Δεν θα υπάρχει τρόπος να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση».

Άριστος Μιχαηλίδης

πηγή: Φιλελεύθερος,Σάββατο, 19 Νοεμβρίου

Join our mailing list

Never miss an update

bottom of page