Ο αιθεροβάμων ρεαλισμός
της Λόριας Μαρκίδη
Η διαχρονική διολίσθηση της πλευράς μας προς τις τουρκικές θέσεις, με το σκεπτικό ότι η επιθετική και επεκτατική Τουρκία θα ικανοποιηθεί, θα συναινέσει και θα επιτρέψει την εξεύρεση μιας υποφερτής λύσης στο εθνικό μας θέμα, χαρακτηρίζεται από διάφορους ως πολιτικός ρεαλισμός. Πλην όμως, για μισό σχεδόν αιώνα που λαμβάνει χώρα, ουδένα αίσιο αποτέλεσμα έχει προκύψει ούτε επιτεύχθηκε οιαδήποτε παραχώρηση εκ μέρους της Τουρκίας. Αντίθετα, η κατοχική δύναμη εισέπραττε τις δικές μας προσφορές και επανερχόταν με περαιτέρω απαιτήσεις. Η στάση μας κατέδειχνε ελλιπή γνώση της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό καθώς και υποτίμηση των συμφερόντων του διεθνούς παράγοντα, κυρίως της Δύσης, στην περιοχή μας και στην Τουρκία.
Το απόφθεγμα του Κινέζου θεωρητικού της στρατηγικής Σουν Τζου, στο βιβλίο του «Η Τέχνη του Πολέμου» (4ος π.χ αιώνας), αξίζει να υπομνησθεί εν προκειμένω: «Αν γνωρίζεις τον εχθρό σου και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα εκατό μαχών».
Το ότι η Τουρκία ποτέ δεν απέκρυψε τα σχέδιά της για επανάκτηση της Κύπρου έχει κατά κόρον καταγραφεί και επισημανθεί. Ήδη από το 1956 η τουρκική πλευρά υπέβαλε την απαίτηση για λύση Ομοσπονδίας στην Κύπρο ενώ δεν υφίστατο η γεωγραφική βάση για τέτοια λύση. Επίσης, απαιτούσε την ισότητα μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου και των Τούρκων, δηλαδή την εξίσωση του 80% του πληθυσμού με το 18%. Η θεωρία της ισότητας, με την υποστήριξη και της Βρετανίας, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί τη βάση της πολιτικής της Τουρκίας στο Κυπριακό, ανεξαρτήτως ποιος κυβερνά τη χώρα αυτή. Η Τουρκία με συνέπεια και επιμονή και υπομονή από τη δεκαετία του 1950 διεκδικεί αυτούς τους στόχους της. Ο δε Ραούφ Ντενκτάς απαιτούσε κυριαρχία στον βορρά και συνδιαχείριση στον νότο. Σήμερα η Τουρκία βρίσκεται μια ανάσα πριν από την επίτευξη των σχεδίων όπως καταγράφηκαν από τον γνωστό Νιχάτ Ερίμ.
Σήμερα, διάφοροι κονδυλοφόροι που εμφανίζονται ως αμανίται, εκ των υστέρων και δίχως γνώση της ιστορικής πραγματικότητας και του τότε ισχύοντος ισοζυγίου δυνάμεων καθώς και των διαφόρων σχεδίων λύσης του προβλήματος που υποβλήθηκαν κατά καιρούς, πάντοτε υπό την καθοδήγηση της Βρετανίας, η οποία ενδιαφερόταν να διασφαλίσει εσαεί τις εδώ βάσεις της, υποστηρίζουν τη θεωρία των χαμένων ευκαιριών για λύση!
Άραγε η σχετική αρθρογραφία περί σουρεαλισμού σκοπό έχει να καλλιεργήσει στην κοινή γνώμη την αποδοχή της λύσης συνομοσπονδίας ή δύο χωριστών κρατών με το σκεπτικό ότι τα σημερινά δεδομένα αυτό επιβάλλουν; Μας προετοιμάζουν για μια οδυνηρότατη επίλυση του Κυπριακού; Μια λύση που θα νομιμοποιεί τις παρανομίες της κατοχικής δύναμης και το παράνομο καθεστώς; Η τυχόν κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα για τη συνέχιση της φυσικής ύπαρξης των Ελλήνων της Κύπρου στην ίδιά τους την πατρίδα.
Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό και επικίνδυνο περιβάλλον στο οποίο περιπέσαμε, απαιτείται διαφάνεια, ενότητα του λαού, ομοψυχία και καλλιέργεια υψηλού φρονήματος. Παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση του τόπου εξαιτίας της πανδημίας πρέπει να συνεχίσει η ενίσχυση της άμυνας αυτού του τόπου που θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών. Η ισχύς της πόλης είναι οι άνδρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια από άνδρες πλοία, έφη ο μέγας αρχαίος ιστορικός Θουκυδίδης.
Comments