Κυπριακό: Διεθνοποίηση/ Αποδιεθνοποίηση
Παραπονιόμαστε για τις ίσες αποστάσεις τις οποίες κρατά ο ΟΗΕ ένατή μας. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Δεν συνομιλούν δύο κράτη για την λύση του διεθνούς εγκλήματος της εισβολής και κατοχής, αλλά δύο ισοτιμίες κοινότητες για τον διαμερισμό του εδάφους και της εξουσίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Μέσα από ένα διεθνές βήμα, από-διεθνοποιήσαμε ένα διεθνές έγκλημα, το καταγάγαμε σε μια διακοινοτική διαφορά και καταστίσαμε την Τουρκία απλό παρατηρητή και ανυπόλογη των εγκλημάτων της.
Με τον όρο διεθνοποίηση εννοούμε, την προσφυγή σε ένα διεθνές όργανο για κρίση και λήψη μέτρων σε μία διαφορά ή διαμάχη. Αποδιεθνοποίηση είναι η επίλυση των διαφορών μεταξύ κρατών μέσω διμερών διαπραγματεύσεων.
Το κυριότερο όφελος της διεθνοποίησης είναι η επίκληση του διεθνούς δικαίου και εφαρμογή της αρχής της μη χρήσης βίας ή απειλής, στην επίλυση διαφορών . Το κράτος που ασκεί βία είναι υπεύθυνο για τις πράξεις του, δεν αναγνωρίζονται ούτε νομιμοποιούνται τα απότοκα της πράξης βίας και το πληγέν κράτος διατηρεί την κυριαρχία του στα κατακτηθέντα εδάφη, έστω και εάν δεν έχει τη δύναμη να την εφαρμόσει.
Οι διμερείς διαπραγματεύσεις ευνοούν τον δυνατό, ο οποίος μπορεί να εξασκήσει οποιεσδήποτε πιέσεις ή και απειλές στον αδύνατο για να συναινέσει, χωρίς την ανάγκη να συμμορφώνεται με το Διεθνές Δίκαιο. Επίσης, ευνοεί την εξωτερική επιρροή και πίεση από τρίτους στο λιγότερο ισχυρό κράτος για να δεχθεί μια λύση η οποία να τις εξυπηρετεί.
Εμμέσως πλην σαφώς δεχθήκαμε: ο τερματισμός της εισβολής και κατοχής να είναι το αποτέλεσμα της συμφωνίας των δύο κοινοτήτων. Αντί να έχουμε κυβερνητικά διαβήματα σε διεθνή φόρα για τον τερματισμό των διεθνών εγκλημάτων, της εισβολής και κατοχής, του βίαιου διωγμού των γηγενών κατοίκων από τις πατρογονικές τους εστίες και της βίαιης αλλαγής του δημογραφικού χαρακτήρα ενός τόπου, έχουμε ένα διακοινοτικό διάλογο υπό την απειλή των όπλων, για τον διαμερισμό της κυριαρχίας και εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τι νομιμοποίηση έχει η όποια λύση, όταν οι συνομιλίες γίνονται υπό την απειλή της βίας των όπλων;
Είναι επιτακτική ανάγκη, η διεθνής πτυχή του Κυπριακού, έως ζήτημα εισβολής και κατοχής μαζί με όλα τα παράγωγα εγκλήματα τα οποία ακολουθήσαν, να αναδειχθεί μέσα από τα διεθνή φόρα. Πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να προσεγγίζουμε την διεθνή διάσταση του Κυπριακού σαν κράτος και όχι σαν κοινότατα. Το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να το βρίσκει μπροστά της, τόσο η Τουρκία όσο και οι Τουρκοκύπριοι «ηγέτες». Δεν πρέπει να συνομιλούμε με Τουρκοκύπριους οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά να εκδίδουμε διεθνή εντάλματα σύλληψής τους σαν αποσχιστές. Ο αποσχισμός είναι διεθνές έγκλημα.
Πρέπει επιτέλους να διαμορφώσουμε το δικό μας αφήγημα του τι είναι το Κυπριακό; Το Κυπριακό είναι η ιμπεριαλιστική εμμονή της Τουρκίας να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω των Τουρκοκυπρίων, παραβιάζοντας κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου. Σκοπός δεν είναι η προστασία των Τ/Κ αλλά η πρόσβαση την ανοικτή θάλασσα και ο έλεγχος της Ανατολική λεκάνης της Μεσογείου.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, τα όποια μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ή άλλες κινήσεις επαναπροσέγγισης μόνο κακό μας κάνουν. Επιβεβαιώνουν, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, ότι το πρόβλημα είναι ενδοκοινοτικό και όχι διεθνές έγκλημα πολέμου. Είναι καιρός να καρπωθούμε των ευνοϊκών συγκυριών στο διεθνές σύστημα για να προτάξουμε μια ποιο διεκδικητική στρατηγική στο Κυπριακό με γνώμονα του τι θέλουμε εμείς, αντί του τι θα δεχθεί η Τουρκία. Η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε το 1974. Τώρα απλός προσπαθεί να το νομιμοποιήσει.
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν προτού η Τουρκία γίνει πυρηνική δύναμη. Αυτό δεν είναι μακριά. Με την λειτουργία του πυρηνικού σταθμού του Άκκουγιου η Τουρκία θα παράγει απόεμπλουτισμένο ουράνιο το οποίο είναι η πρώτη ύλη για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
Comments